Genealogia

herbu Sulima

Hieronim, Jarosz, syn Mikołaja, asystował 22 I 1549 r. jako wuj przy transakcji Annie z Danaborza ("Nadborza", córce Jana, starosty nakielskiego, żonie Wojciecha Rydzyńskiego, i podał wtedy jako swój herb Sulimę (MRPSum. IV 20376). Z żoną swoją, Nawoją Myjomską, w r. 1544 spisywał wzajemne dożywocie (P. 1395 k. 162). Ta Nawojka w działach rodzinnych w r. 1546 od brata Piotra Myjomskiego wzięła wspólnie z bratem Maciejem miasto Stęszew oraz przyległe wsie: Krąpiewo, Trzcielno, Dębno, Witowle w p. pozn. oraz wsie: Luszyna, Januszowice, Pąkowice, Wójtostwo w mieście Wieliczka w pow. krakowskim (P. 1395 k. 261). Będąc już wdową po Jaroszu O-im, na połowie Dębna w r. 1549 zapisała dług 106 grz. Jakubowi Kokalewskiemu (P. 888 k. 340). Dożywotniczka w r. 1551 wsi Dobrzewy w pow. łęczyckim (P. 890 k. 176v), t. r. połowę wsi Dębno oraz trzy łany w Małym Dębnie, w tym jeden osiadły, sprzedała wyderkafem za 200 grz. Jakubowi Kokalewskiemu (P. 1395 k. 652v). Nazwana w r. 1551 żoną Łukasza Gołutowskiego, a oboje nazwani dziedzicami Stęszewa (P. 891 k. 187, 307). Ale już w r. 1552 Nawojka "wdowa po Janie O-im" pozywała Łukasza Kołutowskiego (Kośc. 236 k. 95), a więc małżeństwo ich w jakiś sposób rozpadło się. Potem zawsze mowa tylko o O-im jako jej mężu. Prawa swe na dobrach Wielkie Młyny z przyległościami w ziemi sieradzkiej i pow. radziejowskim, spadłych po jej wuju Hieronimie Mosińskim, scedowała w r. 1553 jego współspadkobiercy a swemu bratu Piotrowi Myjomskiemu (P. 894 k. 781). Prawa dziedziczne do części wsi Luszyna oraz proces toczony przeciwko Janowi Chełmskiemu w r. 1553 za 600 zł sprzedała Mikołajowi Koniecpolskiemu (P. 1396 k. 81). Skwitowana w r. 1557 z 400 zł przez Mikołaja Gostyńskiego (I. Kal. 22 k. 69), kwitowała w r. 1562 Jakuba Jaskóleckiego (P. 904 k. 362v). Była w r. 1567 2-o v. żoną Sylwestra Dembowskiego, miecznika łęczyckiego (P. 911 k. 509v). Nie żyła już w r. 1577 (P. 929 k. 1024v). - Dworzaczek