Genealogia

herbu Samson, kanonik poznański - kolegiata NMP 1470 r.

Mikołaj z Otusza, O., syn Jana, kanonik kolegiaty Najśw. Marii Panny na Górce Poznańskiej, wspólnie z braćmi: Piotrem, Stanisławem i Janem pozywał w r. 1470 Dobrogosta Psarskiego (P. 20 k. 51v). On i bracia, niedzielni w Otuszu i w połowie Turkowa, pozywali w r. 1471 Mikołaja Tomickiego, chorążego poznańskiego (P. 854 k. 129). Stawiali w r. 1475 poręczycieli temu chorążemu i jego synowi Jerzemu Tomickiemu, zabójcy ich ojca (P. 855 k. 15, 16). Ks. Mikołaj, niedzielny w Otuszu w r. 1476 z bratem Stanisławem (P. 21 k. 48v), podziału trzeciej części tej wsi dokonał z nim dopiero w r. 1493 (P. 23 k. 104). Ks. Mikołaj w imieniu swej kapituły w r. 1501 kwitował Agnieszkę Nieparcką, wdowę po Stanisławie Imbierze z Objezierza, kasztelanie śremskim, dziedziczkę w Gogolewie i Ciołkowie, z 50 grz. wyderkafu na tych wsiach (P. 859 k. 203). Jako wuj rodzony (!) w r. 1501 towarzyszył Małgorzacie Kiszewskiej, która kwitowała z majątku rodzicielskiego i posagu rodzonego swego brata, Michała Prusimskiego (P. 24 k. 16v). Był w r. 1507 jednym z opiekunów Piotra Przetockiego, syna swej bratanicy, Katarzyny (P. 862 k. 249). - Dworzaczek

592 (Nr. 862) 1507Ks. Mikołaj Otuski, kanonik pozn. i Stanisław Otuski jako opiekuni Piotra, nepota ich, a syna ol. Katarzyny Turkowskiej, o wygnanie ze wsi Turkowo, przeciwko Sędziwojowi Przetockiemu. Ten jednak oświadcza, że objął tę wieś jako legalny opiekun syna swego Piotra, po jego matce jemu należne dziedzictwo (f. 249)