Poraj

W roku 1921 Stanisławą Cygańską wyszła zamąż za Kazimierza Bogusławskiego. Była córką Władysława Cygańskiego herbu Prus I i Hipolity z Gruszczyńskich herbu Poraj. Stanisława dała Kazimierzowi Bogusławskiemu dwóch synów: Lecha Włodzimierza w 1922 r. i Janusza Wojciecha w 1925 r. Czas II wojny światowej był najtrudniejszym okresem w życiu Państwa Bogusławskich. Po eksmisji z mieszkania przy Alejach Kościuszki w Łodzi, Kazimierz wraz z rodziną wynajął mieszkanie u inż. Porazińskiego na rogu Kopernika i Gdańskiej. Mieszkali tam do stycznia 1940 r. Wtedy Stanisława wraz z dziećmi na zaproszenie Janiny Kurowskiej zamieszkała w majątku Kurowskich w Szczawinie. Kazimierz do kwietnia 1940 r. przebywał w Łodzi doglądając sklepu przy ul. Andrzeja. Wtedy to Niemcy zarekwirowali sklep, a Kazimierza wysiedlili do Limanowej. Bogusławscy jednak z różnych względów pozostali w Szczawinie do końca wojny. Wojna zabrała Bogusławskim niemal cały dorobek ich życia. Kazimierz musiał podjąć pracę. Zatrudniony został w Banku Narodowym jako gł. księgowy. Pracował tam do chwili swej śmierci, która nastąpiła po nieudanej operacji usunięcia wrzodu dwunastnicy w dniu 25 lipa 1949 r. Stanisława wraz z synami mieszkała nadal w Łodzi. Okresy wakacyjne spędzała wynajmując pokoik u Państwa Kurowskich w Szczawinie. Pod opieką swych synów Lecha i Janusza dożyła 87 lat. Zmarła na raka w 1979 r. Pochowana została u boku swojego męża w grobie rodzinnym Cygańskich na starym cmentarzu w Łodzi. Stanisława odznaczona została Medalem Niepodległości za działalność w POW w charakterze łączniczki. Natomiast Kazimierz odznaczony został Srebrnym Krzyżem Zasługi za działalność społeczną, dotyczącą obronności kraju. Cygańscy herbu Prus I - stara, znacząca rodzina szlachecka, pisząca się na Cyganach w ziemi łęczyckiej. Protoplastą tej rodziny jest Jan Olszowski -Cygański (trzeci z rzędu syn Jana z Olszowy Olszowskiego). Jan ożenił się z Kachną Warszycką, która wniosła mu w posagu wieś Cygany. Od tej chwili jego potomkowie zwali się z Cygan Cygańscy herbu Prus I. Najstarszy syn Jana, Paweł, odziedziczył Cygany, Luboraz, Żakowice i Skłuty. Byt pisarzem grodzkim pow. łęczyckiego. Jego syn Jan wraz z bratem Aleksym studiowali na Akademii Krakowskiej gdzie doszło w tym czasie do sporu ulicznego między studentami a sługami referendarza Czarnkowskiego, którzy zabili kilku studentów. Zbyt lekka kara dla zabójców spowodowała opuszczenie Krakowa przez sporą grupę studentów na znak protestu i przejście ich w dużej części na wyznanie arińskie. W tej grupie znaleźli się Jan i Aleksy Cygańscy. Jan później był burgrabią grodzkim łęczyckim. Ożenił się z Rachelą Ostałowską z którą miał czterech synów: Jana i Pawła, którzy zmarli młodo oraz Alberta i Mateusza. Z nich Mateusz, ur. ok. 1535 r. ukończywszy nauki na Akademii Praskiej został dworzaninem Króla Zygmunta Augusta, a później Stefana Batorego. Mateusz napisał dzieło, wydrukowane w 1584 r. pod tytułem "Myślistwo ptaszę". Ożenił się z Barbarą z Dąbia Dąbską z którą miał sześcioro dzieci. Najstarszy syn Mateusza, Mikołaj, dziedzic na Cyganach, Woli Lubowieckiej i Piaskach, ożeniony z hrabiną Eufrozyną Mycielską, pozostawił liczne potomstwo, które w większości wymarło wskutek morowej zarazy. Pozostała tylko córka Barbara i syn Stanisław, sędzia grodzki i podstarości orłowski. On z żony swej Jadwigi Broniszówny miał pięciu synów, z których najmłodszy. Konstanty, odziedziczył po rodzicach ogromny majątek. Konstanty byt bliskim przyjacielem Króla Stanisława Leszczyńskiego, razem z którym studiował za granicą. Ożenił się z Katarzyną Głuchowską, która dała mu syna Aleksandra. Ten ur. ok. 1715 r. był miecznikiem łęczyckim, później wice marszałkiem konfederacji barskiej woj. łęczyckiego. Z żony swej Franciszki Starodworskiej miał oprócz córek czterech synów: Jana, Stanisława, Wawrzyńca i młodo zmarłego Wojciecha. Jan odziedziczył Cygany. Z żoną Rozalią Zaborowską miał trzech synów: Juliana (dziedzica Cygan), Marcelego i Józefa. Natomiast Stanisław, powstaniec kościuszkowski, ożenił się z hrabiną Adelą Głuchowską z którą miał trzech synów: Karola, Aleksego i Ludomira. Ten ostatni, ur. ok. 1815 r. był właścicielem dóbr Dąbrowa w pow. sieradzkim. Ożenił się z Marią Złotnicką, z którą miał syna Włodzimierza i córkę Alfredę. Włodzimierz Cygański ur. w 1858 r. otrzymał od swego stryja Aleksego Dąbrówkę, którą jednak sprzedał, przeprowadzając się do Woli Buczkowskiej koło Kutna. Ożenił się z Hipolita Gruszczyńską, ur. w 1860 r., z którą miał dziewięcioro dzieci: Adama, Stefana, Zofię, Marię Markiewicz, Helenę Tuwan, Irenę żonę Ignacego Cygańskiego (dziedzica Cygan - wnuka Juliana), Jadwigę Sawicką, Hannę i Stanisławę Bogusławską, żonę Kazimierza Bogusławskiego.