Poraj

Bonawentura (Bonawentura Jan Cyprian) z Dukli NiemojowskiWiek: 48 lat17871835

Imię i nazwisko
Bonawentura (Bonawentura Jan Cyprian) z Dukli Niemojowski
Nazwisko
Niemojowski
Imiona
Bonawentura (Bonawentura Jan Cyprian) z Dukli
Urodziny 1787

Urodziny siostryTeodozja (Teodozja Marianna Nodburga) Niemojowska
1789 (Wiek 2 lata)

Urodziny brataNorbert Niemojowski
1793 (Wiek 6 lat)

Śmierć ojcaFeliks Niemojowski
przed 1794 (Wiek 7 lat)

Ślub rodzicaKasper Baltazar BieńkowskiAniela WalknowskaZobacz rodzinę
20 czerwca 1794 (Wiek 7 lat)

ŚlubAntonina SieroszewskaZobacz rodzinę
9 września 1811 (Wiek 24 lata)

ŚlubWiktoria Lubowiecka (Lubowidzka)Zobacz rodzinę
1821 (Wiek 34 lata)

Śmierć brataWincenty (Wincenty Sykstus Izydor) Niemojowski
1834 (Wiek 47 lat)

Śmierć 15 czerwca 1835 (Wiek 48 lat)
Rodzice - Zobacz rodzinę
ojciec
matka
Ślub: 8 kwietnia 1782
3 lata
starszy brat
2 lata
starszy brat
21 miesięcy
probant
3 lata
młodsza siostra
5 lat
młodszy brat
Rodzina ojca z: Wiktoria Siemiankowska - Zobacz rodzinę
ojciec
macocha
Ślub: przed 1762
brat przyrodni
siostra przyrodnia
Rodzina matki z: Kasper Baltazar Bieńkowski - Zobacz rodzinę
ojczym
matka
Ślub: 20 czerwca 1794
Rodzina z Antonina Sieroszewska - Zobacz rodzinę
probant
żona
Ślub: 9 września 1811
Rodzina z Wiktoria Lubowiecka (Lubowidzka) - Zobacz rodzinę
probant
żona
Ślub: 1821
syn
córka

Notatka

herbu Wieruszowa, dziedzic Marchwacza, radca Tow. kred. kaliskiego 1827 r., poseł opozycyjny na sejmy 1820-1830 r., prezes Izby obrachunkowej, później prezes Rady Ministrow 1831 r., zdolny i nieposzlakowanej prawosci, patriota

dziedzic Marchwacza w gub. kaliskiej. Z sejmiku wieluńskiego w r. 1820 poseł na sejm. Zawiesżony w r. 1825 w uprawnieniach posełskich przez senat, pozostawał do r. 1829 pod nadzorem policyjnym. W powstaniu został w r. 1830 ministrem sprawiedliwości. Minister spraw wewnętrznych i policji 4/II. - V.1831 r. Był posłem na sejm, wiceprezesem Rady Ministrów w sierpniu t. r. Powołany na prezesa Rady Ministrów 7/IX. w Modlinie, Zakroczymiu i Płocku. Powziął dezyzję 25/IX. opuszczenia kraju przez Rząd Narodowy i sejm, poczem 26/IX. przeszedł granicę pruską. Skazany zaocznie na karę śmierci i konfiskatę majątku przez Najwyższy Sąd Kryminalny. Działał potem na emigracji. Obłąkany przebywał w zakładzie w Charenton. Umarł w Vanves koło Paryża 1835.15/VI. r., pochowany na cmentarzu Pére Lachaise

Kronika żałobna rodzin wielkopolskich od 1863-1876 r. z uwzględnieniem ważniejszych osobistości - Teodor Żychliński