Genealogia

herbu Zaremba

Magnuszewscy odgałęzienie Suliszewskich. Według Niesieckiego w Sandomierskiem byli Suliszewscy h. Kościesza i h. Rawicz. Nie wiem do których należeli osiadli w Wielkopolsce. Jakub Suliszewski żeniąc się z jadwigą M-ą, córką Bernarda i Katarzyny Strzedzewskiej wziął za nią części w Magnuszewicach p. kal. Synoaiw jego zwali się naprzemian to Suliszewskimi, to M-mi, z wyraźną przewagą tego drugiego nazwiska. Ów Jakub mający sumę wyderkafową na części Piwonic w p. kal. u księżny Anny raciborskiej, dziedziczki dóbr pleszewskich, oprawił tam 1524 r. posag 50 grz. wspomnianej wyżej żonie Jadwidze M-ej (I. i D. Z. Kal. 2 k. 102v), zaś 1525 r. te swoje dobra wyderkafowe sprzedał wyderkafem za 160 grz. żonie (ib. k. 106v). Jadwiga od swojej owdowiałej matki Katarzyny otrzymała 1527 r. wieczystą rezygnację oprawy 350 grz. posagu i tyluż wiana tejże matki na połowie Magnuszewic i na całej pustej wsi Węgrzynowo (Py. 23 k. 72). Jakub Suliszewski już nie żył 1528 r., kiedy owdowiała Jadwiga kupiła za 80 grz. od siostry Reginy, zamężnej Sobockiej, jej część w magnuszewicach (I. D. Z. Kal. 2 k. 128). Była już 1529 r. powtórnie zamężna za Stanisławem Sukrajowskiem. Nabyła wtedy za 50 grz. od syna swej zmarłej siostry Anny, sław. Wojciecha Rymarzewicza z Poznania, dwie części w Magnuszewicach, które z działów braterskich należały się jemu i jego nieletniemu bratu Stanisławowi (ib. k. 141). Synom swym z pierwszego męża, Stanisławowi, Janowi i Krzysztofowi, winna była 160 grz. i tę sumę 1542 r. wniosła na Magnuszewice (ib. k. 360). Już jako wdowa i po drugim mężu, 1550 r. swoją część wsi Prusy Roszkowo p. kal. dała tym synom, jak również i synom z drugiegi męża (ib. 6 k. 434). Wszyskim tym swoim synom sprzedała 1558 r. za 6.000 zł. całe części w Magnuszewicach oraz w pustkach Pędzewo i Polskie (P. 1396 k. 667). Żyła jeszcze 1562 r. (Kal. 27 s. 766). Jak widzieliśmy, Jakub Suliszewski miał synów trzech: Stanisława, Jana i Krzysztofa. - Dworzaczek

Magnuszewscy odgałęzienie Suskrajowskich. Byli w ziemi przemyskiej Suskrajewscy h. Kownia i h. Amadejowa. Stanisław Suskrajowski (Suskrajewski) ożenił się przed r. 1529 z Jadwigą M-ą, córką Bernarda i Katarzyny Strzedzewskiej, wdową po Jakubie Suliszewskim Potomstwo pochodzące z tego małżeństwa, dziedziczące w częściach Magnuszewic, przyjęło stąd nazwisko. Stanisława Suskrajowski już 1521 r. nabył za 125 grz. części tej wsi od Doroty M-ej, żony Jana Oborskiego (P. 1393 k. 420). Inne części tamże kupiła 1529 r. za 50 grz. jego żona Jadwiga M-a od swych siostrzeńców po siostrze Annie, Wojciecha i Stanisława Rymarzewiczów z Poznania (I. i D. Z. Kal. 2 k. 141) i t. r. całe swe połowy w Magnuszewicach i Węgrzynowie sprzedała wyderkafem za 200 grz. mężowi (ib. k. 161v). Oboje trzy ćwierci roli w Magnuszewicach wyderkowali 1530 r. za 20 grz. Maciejowi Lubieńskiemu (P. 1393 k. 343v), zaś w 1533 r. połowę Węgrzynowa za 20 grz. i połowę młyna wodnego w Magnuszewicach na rzece Lutyni za 40 grz. Marcinowi Skrzypińskiemu cz. Kotlińskiemu (I. i D. Z. Kal. 2 k. 219v, 221). Stanisław na swych częściach Magnuszewic 1541 r. sprzedał za 12 grz. roczny czynsz wyderkafowy jedną grzywnę altarii Św. Krzyża w Koźminie (ib. 6 k. 352v). Te dobra 1542 r. dał wieczyście żonie (ib. k. 358v), ona zaś 1543 r. połowę pustej wsi Węgrzynowo sprzedała za 100 grz. Janowi Słaboszewskiemu, dziedzicowi z Wilczy (ib. k. 367v). Stanisław umarł 1550 r. (Kal. 12 II s. 478, 519). Wdowa, wedle zobowiązania z r. 1550, dała 1552 r. dwa łany osiadłe i jeden pusty w Magnuszewicach córce Agnieszce, żonie Jana Kotlińskiego (I. D. Z. Kal. 6 k. 449v). Żyła jeszcze 1558 r. (Py. 31 k. 64). Synowie Andrzej i Mikołaj. Córki: Agnieszka, w l. 1550-1558 żona Jana Kotlińskiego, wdowa w l. 1576-1590, Katarzyna, 1560 r. niezamężna, w 1564 r. żona Franciszka Kolnickiego cz. Mikuszewskiego, 2-o v. w l. 1579-1584 za Kasprem Komorskim. - Dworzaczek