Genealogia

herbu Pawęża, komandor maltański: Poznań 1520-

Jan starszy, syn Marcina z pierwszej żony, dostał 1518.11/VII. r. za zasługi położone na Węgrzech i Sląsku ekspektatywę na komandorię Sw. Jana za murami Poznania (MRPSum IV 2822), a po śmierci komandora Dłuskiego został w r. 1520 komandorem, o czym król 20/IV t. r. zawiadomił mistrza Zakonu, Jana z Rozemberka (ib. 3315). Tarczownik (scutifer) królewski, uzyskał 1509.23/IX. r. zezwolenie od udziału w wojnie dla siebie i dla swoich braci niedzielnych, Eustachego, Feliksa, Jana młodzszego, Fryderyka, Piotra i Nikodema (ib. 826). Nie przeszkodziło mu to jednak, by jeszcze t. r. w październiku we Lwowie wyjednać nadanie sobie rozmaitych dóbr położonych koło Słupcy w wojew. kaliskim, a skonfiskowanych różnym osobom za niestawienie się na wyprawę wojenną (ib. 9289), na którą sam, mimo zwolnienia, najwidoczniej stanął. Procesowali go spadkobiercy jego poprzednika na komandorii, Dłuskiego, o pewne sumy zdeponowane na ratuszu poznańskim. W tej sprawie 1524.7/V. r. zapadł dekret (ib. 13933). W sporze o pewne pastwiska i role, toczonym między nim a braćmi Niemieczkowskimi, dekret królewski wydany został 1527.29/III. r. (ib. 15091), wskutek czego t. r. dokonał z nim zamiany, dając im należące do komandorii brzegi rzeki i ziemię koło Niemieczkowa położoną, w zamian za daną przez nich komandorii ziemię z brzegiem położoną koło Chrostowa, wsi należącej do komandorii (P. 1391 k. 72). Wespół z braćmi był w r. 1524 kwitowany przez siostrę Miedźwiedzką z dóbr rodzicielskich w Mierzewie i Polskiej Przysiece (P. 869 k. 55), a 1528 r. przez siostrę Żernicką z dóbr rodzicielskich w Mierzewie (P. 871 k. 89v). Swoje części po rodzicach w Mierzewie darował w r. 1531 braciom, Janowi, Piotrowi i Fryderykowi (P. 1393 k. 449v). Zmarł w r. 1535, przed 20/VI (MRPSum IV 17882). - Dworzaczek