Gabriel Mierzewski–1594
- Imię i nazwisko
- Gabriel Mierzewski
- Nazwisko
- Mierzewski
- Imiona
- Gabriel
Śmierć ojca | Piotr Mierzewski 1554 |
Ślub | Barbara Zorzewska — Zobacz rodzinę przed 1563 |
Śmierć matki | Katarzyna Grzymułtowska 1568 |
Śmierć brata | Aleksander Mierzewski 1571 |
Śmierć siostry | Felicja Mierzewska przed 1573 |
Śmierć brata | Sebastian Mierzewski 1583 |
Śmierć siostry | Jadwiga Mierzewska po 1588 |
Ślub dziecka | Jan Rogaliński — Anna Mierzewska — Zobacz rodzinę 1591 |
Śmierć | 1594 |
Rodzice |
ojciec |
Piotr Mierzewski Śmierć: 1554 |
matka |
Katarzyna Grzymułtowska Śmierć: 1568 |
Ślub: przed 1536 — |
|
probant |
Gabriel Mierzewski Śmierć: 1594 |
brat |
Marcjan Mierzewski Śmierć: przed 1599 |
brat |
Aleksander Mierzewski Śmierć: 1571 |
brat |
Sebastian Mierzewski Śmierć: 1583 |
siostra |
Jadwiga Mierzewska Śmierć: po 1588 |
siostra |
Felicja Mierzewska Śmierć: przed 1573 |
Rodzina z Barbara Zorzewska |
probant |
Gabriel Mierzewski Śmierć: 1594 |
żona |
Barbara Zorzewska Śmierć: po 1611 |
Ślub: przed 1563 — |
|
syn |
Gabriel Mierzewski Śmierć: po 1594 |
syn |
Stefan z Fulsztyna Mierzewski Śmierć: po 1644 |
córka |
Anna Mierzewska Śmierć: po 1619 |
córka |
Zofia Mierzewska Śmierć: przed 1631 |
córka |
Katarzyna Mierzewska Śmierć: po 1613 |
córka |
Jadwiga z Fulsztyna Mierzewska Śmierć: po 1638 |
Notatka | herbu Pawęża, burgrabia ziemski: Pyzdry 1583- Gabriel, syn Piotra i Grzymułtowskiej, burgrabia ziemski pyzdrski w r. 1583 (P. 940 k. 748v). Skwitowany w r. 1555 wraz z braćmi i matką przez Macieja Malickiego (P. 896 k. 1095), w r. 1556 nieobecny, chyba więc przebywający po za krajem (P. 1396 k. 386), w r. 1557 wespół z braćmi pozywał Andrzeja, Marcina i Jana, braci Sepieńskich, oraz ich matkę Małgorzatę, trzymających wieś Sobiesiernie, o przedłożenie listu sprzedażnego na te dobra (G. 38 k. 311v). Chodziło też o zapis na 500 zł., za którą to sumę zmarły Piotr M. sprzedał był tę wieś wyderkafem zmarłemu ojcu Sepieńskich, Kasprowi (P. 898 k. 848v). Gabriel, jego bracia, Marcjan, Aleksander i Sebastian, bracia ich stryjeczni, Eustachy i Jakub, oraz Bartłomiej, syn brata stryjecznego, a więc wszyscy żyjący męscy przedstawiciele rodziny na sejmie przedłożyli 1564.12/I. r. przywilej z r. 1272, dany przez ks. Bolesława na wieczność Mierzewa Przybysławowi z Fulsztyna, oraz inny przywilej z r. 1552, dany również na wieczność Piotrowi M-mu. W tym drugim przywileju brakło jednak wzmianki o owym z r. 1272. Sejm odłożył tę sprawę do decyzji króla, który na tymże sejmie, wobec tego iż stary przywilej podejrzeń nie obudził, zaś Mierzewscy pozostawali dotąd w spokojnym posiadaniu Mierzewa, zachował ich przy wieczności tej wsi (ib. k. 722). Gabriel części we wsiach: Gulczewo Czuprachtowo, Miezęcinko i Bieńkowiec, mające mu przypaść w dziale z braćmi, sprzedane już wyderkafem Jakubowi Sobiesierskiemu wedlę zobowiązania danego w r. 1564, sprzedał w r. 1566 za 500 złp. temuż Sobiesierskiemu (G. 42 k. 358v; P. 1397 k. 506). Części w Mierzewie, odziedziczone po śmierci brata Aleksandra, w r. 1574 sprzedał za 1.500 złp. bratu Marcjanowi (P. 1398 k. 493). Od Wojciecha Zorzewskiego i jego matki Anny Komornickiej, wdowy po Bernardzie Zorzewskim, brał w r. 1579 w zastaw dom w mieście kapitulnym Chwaliszewie koło Poznania (P. 932 k. 675). Swoje części wsi Sobiesiernie w r. 1586 sprzedał za 3.500 zł. Maciejowi Małachowskiemu (P. 1399 k. 649). Od Stanisława Przyjemskiego, starosty konińskiego, wedle zobowiązania z r. 1586, kupił w r. 1588 za 8.000 złp. całą wieś Bliżyce wraz z połową młyna wodnego i połową stawu w Jagniewicach p. gnieźn. (P. 947 k. 511v, 1400 k. 116v). Opiekę swych dzieci zlecił w r. 1587 szwagrowi Wojciechowi Zorzewskiemu i innym (P. 948 k. 597v). Umarł w r. 1594 (P. 961 k. 86v, 1401 k. 197). Jego żoną była Barbara Zorzewska, córka Bernarda, której w r. 1562 zobowiązał się oprawić 750 złp. posagu (G. 41 k. 532). Oprawił ten posag w r. 1575 na folwarku, dworze i przyległościach (P. 1398 k. 571). Barbara w r. 1586, wobec sprzedania Sobiesierni Małachowskiemu, skasowała swoją tam oprawę (P. 946 k. 283v), mąż zaś posag 600 złp. oprawił jej na połowie swych dóbr (P. 1399 k. 650v). Będąc już wdową, w r. 1514 Bliżyce wydzierżawiła zięciowi Rogalińskiemu (P. 961 k. 86v; Ws. 182 k. 24v). Janowi Tłockiemu, przyszłemu mężowi swej córki Zofii zapisała w r. 1598 w posagu i wyprawie za nią sumę 1.000 zł. (P. 968 k. 1049v). Z Bartłomiejem Chraplewskim, niedoszłym mężem innej swej córki, Katarzyny, w r. 1600 kwitowała się nawzajem z zawartego 29/V. t. r. kontraktu ślubnego (G. 66 k. 408v). Żyła jeszcze w r. 1612, kiedy to syn Stefan dał jej dożywotnie użytkowanie sumy 2.000 złp. (P. 1408 k. 32v). Synowie, Gabriel, wspomniany w r. 1595 (P. 964 k. 1413), zapewne młodo zmarły, i Stefan. Z córek, Anna wyszła w r. 1591 za Jana Rogalińskiego, była wdową w r. 1616, zmarła po r. 1619. Zofia krótko po 1598.24/VII. r. zaślubiła Jana Tłockiego, umarła będąc już wdową w r. 1630 lub 1631. Katarzyna, jak widzieliśmy, zaręczona najpierw z Bartłomiejem Chraplewskim, wyszła w r. 1604, krótko po 27/V, za Jana Rzegnowskiego i zmarła po r. 1613. Jadwiga wreszcie, wydana przed r. 1608 za Wojciecha Swinarskiego, umarła po r. 1638. - Dworzaczek 8271 (Nr. 1396) 1556NN. Marcjan i Aleksander, oraz Sebastian małol., Mierzewscy bcia rodzeni, za ktorego to Sebastiana i nieobec. Gabriela M. też. brata rodz., Marcjan i Aleks. ręczą, oraz Katarzyna Grzymułtowska, wd. po ol. Piotrze M., matka ich i pani wienna, całe cz. ojcz. i mac. wsi Sobiesiernie p. gn. za 1. 000 zł. N. Marcinowi Domasławskiemu, genero suo wyd. (f. 386) 2821 (Nr. 41) 1562Gabriel, Marcjan i Sebastjan Mierzewscy, ss o. Piotra M., winni 100 grz. Marcinowi Domasławskiemu (f. 636) 191 (Nr. 17) 1577Gabryel, Marcin, Sebastjan i Jadwiga ż. Jana Domaszławskiego Mierzewscy, ol. Katarzyny M. ss. i c. 6 spadkobiercy jej, pw. Adamowi, Stanisławowi i Januszowi bciom rodz. Grzymułtowskim, ol. Krzysztofa K. nepotom z brata pozew w Grzymułtowicach (f. 119v) 9556 (Nr. 940) 1583Jadwiga Mierzewska, ż. Jana Domasławskiego, w tow. Gabriela burgr. zs. pyzdr. i Sebastjana M-ich bci swych rodzonych, prawa oprawne na Domasławie W. w p. kcyń. kasuje (f. 748v) |