Genealogia

herbu Ogończyk, cześnik gostyniński 1472 r., kasztelan gostyniński 1493 r., wojewoda rawski 1497 r.

Andrzej z Kutna karierę urzędnicza rozpoczął od urzędu łowczego gostynińskiego(1463 r.). W 1468 lub 1469 roku występował już z tytułem cześnika gostynińskiego. Nominację na kasztelana gostynińskiego otrzymał u schyłku 1488 roku. Zapewne w 1497 lub 1498 roku awansował na wojewodę rawskiego. Z powyższa godnością pojawił się w materiale źródłowym z 01.V.1498 roku. Wojewoda Andrzej zmarł w 1503 roku po 07 marca i przed 09 czerwca. Podział dóbr przeprowadzony po śmierci Jana z Kutna kasztelana gostynińskiego nie jest nam znany. Z późniejszych danych wynika, że Andrzej otrzymał połowę Kutna oraz wsie Sieciechów i Gnojenko. Andrzej z Kutna w 1459 roku kupił wieś Mnich od Mikołaja z Mnicha z rodu Wężyków. W zawartym kontrakcie Andzrej przekazał Mikołajowi na 3 lata dzierżawę dwóch wsi Muchnice i Skórzewa. W 1459 roku Siemowit VI i Władysław II, książęta mazowieccy , zastawili Andrzejowi z Kutna za 250 grzywien połowy Muchnic i Skórzewy. Przed 1488 rokiem Andrzej nabył Wilkowyję, z której we wspomnianym roku się pisał. Andrzej z Kutna pozyskał szereg dóbr w ziemi łęczyckiej. Wies Rusinki posiadał już w 1463 roku. Jednym z jego najwcześniejszych nabytków była wieś Nowe, z której pisał się na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XV wieku (1469-1474). W 1473 roku kupił za 500 grzywien Kaszewy Środkowe (mediocry) od synów Świętosława z Kaszew. Dnia 22.V.1485 roku na mocy transakcji zawartej z Janem Piorunowskim ze Strykowa, wojskim mniejszym sieradzkim, w posiadanie Andrzeja z Kutna przeszły trzy wsie: Besk, Sławęcin i Golbice., za które zapłacił 600 florenów węgierskich. Wojewoda Andrzej posiadał także Ocice, bowiem występował jako strona w sprawach granicznych dotyczących tej wsi. W posiadani Andrzeja z Kutna znajdowała się także Dębowa Góra( ziemia rawska), której połowę zastawił w 1495 roku Janowi Puczkowi z Nędzerzewa za 94 grzywny( minus wiardunek) i 150 florenów węgierskich. Wojewoda Andrzej zapewne 18. VI. 1503 roku( lub 19.IV.1502 roku)zadecydował o przyszłym podziale dóbr między synami. Podstawą jego postanowienia była obawa , aby po jego śmierci nie doszło do nieporozumień między nimi w sprawach majątkowych. Swe dobra podzielił na dwie części, które miały przypaść synom w sposób losowy. Postanowienia dotyczące podziału miły być dotrzymane pod wadium 1000 grzywien. Centrum jednej majętności stanowić miała połowa miasta Kutna z całym dworem i fortalicją, a drugiej miasto Łąkoszyn. Ze względu na znaczenie zamku (castrum) w Kutnie ,posiadacz tej części dór zobowiązany został do wypłacenia bratu dziedziczącemu Łąkoszyn 200 grzywien. W skład dóbr z ośrodkiem w Kutnie wchodziły wsie Sieciechów, Rzeszewo, Gnojenko z młynem i folwarkiem zwanym Januszkowizna, Solec i jego przynależności Meszne, Łężek i Wrząca oraz królewszczyzna Korzeń i Muchnice w powiecie gostynińskim, a także Podczachy Duże, Rusinki, Sławęcin, Besk i Golbice w powiecie łęczyckim. Ze względu na brak następnej karty w księdze grodzkiej łęczyckiej trudniej odtworzyć dział z ośrodkiem w Łąkoszynie. Z pewnością w jego skład wchodziło miasto Łąkoszyn oraz wsie Dębowa Góra, Nowa Wieś i królewszczyzna Skórzewa. Na podstawie innych danych źródłowych można sądzić , że ponadto w tej części znajdowały się wsie Mnich, Wilkowyja, Nowe, Piwki, Wojciechowice. Znanych jest pięcioro dzieci Andrzeja z Kutna, wojewody łęczyckiego. Jego synami byli MIKOŁAJ i ANDRZEJ , a córkami AGNIESZKA, MAŁGORZATA i BARBARA. Wzmianka o starszych siostrach Małgorzaty sugeruje, że Andrzej miał przynajmniej cztery córki. MAŁGORZATA z KUTNA KUCIEŃSKA córka ANDRZEJA z KUTNA ZOSTAŁA ŻONĄ WDOWCA JANA z RUSSOCIC , STOLNIKA ŁĘCZYCKIEGO (1492-1550).