Genealogia

herbu Godziemba, student Uniwersytetu Krakowskiego 1472 r., promowany na doktora dekretow 1478 r., kanonik krakowski i włocławski 1490 r., sekretarz królewski 1492 r., kanonik poznański 1493 r., proboszcz poznański 1493 r. i szkalmierski 1497 r., biskup płocki 1497 r., biskup poznański 1498 r., zalozyl w 1512 r. miasto Lubraniec, zalozyl Kolegium Lubrańskiego - zaklad naukowy przy katedrze poznańskiej. Lubrański, Jan, w Krakowie 1478r. stopien mistrza filozofii, a nastepnie dyplom doktora obojga praw we Wloszech. Dzieki glebokiej wiedzy, znajomosci obcych jezykow i porywajacej wymowie, został ulubiencem czterech z kolei polskich monarchow. Kapelan wielicki 1484 r., kanonik gnieźnieński 1485 r., kanonik poznański 1489 r., biskuppłocki 1497 r., biskup poznański 21.04.1498 r. Posel do Wladyslawa Wegierskiego 1507 r. do odnowienia z nim traktatow,do księcia Meklemburskiego 1510 r. celem zawarcia umowy przedslubnej, na slawnym zjezdzie monarchow w Wiedniu 1515 r. byl towarzyszem i doradca króla, 1518 r. sprowadzil z Wiednia do Krakowa przyszla królowe Bone Sforza. Szczegolnie Zygmunt I obdarzal go nieogranicżonym zaufaniem i nic nie robil nie zasiegnawszy przedtem jego rady. Zalozyl i uposazyl wyzszaszkole w Poznaniu, zwana Akademia Lubraniecka. On tez byl wspólnie z bratem Mikolajem, wojewoda poznańskim, założycielem ordynacji Lubranieckiej uroczyscie zatwierdzonej przez Zygmunta I w Krakowie 05.05.1518 r. Poprzednio za jego staraniem Lubraniec został wyniesiony do rzedu miast. Najchlubniejsza postac domu Lubrańskich, pochowany w Poznaniu w katedrze, gdzie biskup Tomicki postawil mu pomnik.,

"Jan, syn Ruperta cz. Lamberta i Boleścicówny, ur. ok. 1456 r., zapisał się 1472 r. na Uniwersytet Krakowski, jako "Johannes Lamperti de Lubranyecz" (Alb. stud. I, s. 207). W 1478 r. zyskał tam stopien mistrza nauk wyzwolonych. Studiował potem w Bolonii i w Rzymie, gdzie przed 1484 r. zdobył doktorat dekretów. Instalowany 2 V 1485 r. na kanonię gnieźnienską, a 4 II 1489 r. na poznańską. Kanonik włocławski 1490 r., sekretarz królewski 1492 r. Po stryju Grzegorzu dostał 27 X 1493 r. prepozyturę poznańską, a kanonii tamtejszej zrzekł się 4 III 1494 r. na rzecz swego brata Bernarda. Mianowany 1497 r. biskupem płockim, której to infuły nie przyjął stryj Grzegorz. Potwierdżony prze papieża 5 III 1498 r., biskupstwa objąć nie zdążył, bo go po śmierci Uriela Górki wysunięto na biskupstwo poznańskie. Zatwierdżony na stej stolicy przez papieża 22 X 1498 r., objął rządy diecezji jak się zdaje, 7 I 1499 r. Odbył ingres 24 I t. r. Umarł w Buku nocą z 22 na 23 V 1520 r. (Nowacki, Archidjec. Pozn. II). Miał też i mniejsze beneficja. Z nich, kapelanię w Wieliczce za konsensem królewskim rezygnował 1484 r. Mikołajowi, proboszczowi i podżupkowi wielickiemu (MRPS I, nr 1646). Proboszczem skalmierskim był 1497 r. Był też rektorem kościoła parafialnego w Kazimierzu p. kon., przy którym to kościele fundował 1493 r. trzeciego wikariusza kaznodzieję (ib. II, nr 661)." Zajęty był gorliwie powiększaniem i zagospodarowywaniem i tak już znacznego majątku. Do r. 1502 trzymał wieś królewską Boguszyce w p. radziejowskim, którą wtedy, na jego prośbę, dano Jakubowi Pniewskiemu (ib. III, nr 98). W 1509 r. dostał przywilej na lokowanie we wsi Lubrańcu miasta na prawie magdeburskim (ib., nr 8972), ponowiony w 1512 r. (ib., nr 1440). Otrzymał 1510 r. konsens królewski na wykupienie z rąk Wojciecha Redzyńskiego wsi Kunkowa Wola w p. brzeskim (ib. IV, nr 9716). Tę samą wieś wraz z folwarkiem Starczewo zezwolono mu wykupić 1511 r. od braci Jana, Przecława i Andrzeja, zwanych "Brzeczkami" (ib., nr 9825). W 1513 r. dla upamiętnienia faktu, iż w jego domu w Poznaniu urodziła się królewna Jadwiga, król Zygmunt zezwolił, aby probostwo we wsi Bytom, leżącej koło Lubranca, zostało włączone do kościoła kanoników regularnych Św. Augustyna w Lubrańcu, fundowanego przez biskupa Jana i jego stryja Grzegorza (ib., nr 2001). T. r. dostał też konsens królewski na wykupienie z rąk Jakuba i Feliksa z Grądów oraz ich sióstr, Potockiej i Naropińskiej, miasta Stawiszyna w p. kal. (ib., nr 10565), zaś od syna zmarłego Macieja z Modliboga wsi Płwce w p. radziej. (ib., nr 10566). Ponowny konsens na wykup Stawiszyna od tych samych dotychczasowych posesorów i obrócenia dochodów z tych dóbr na uposażenie doktorów i magistrów fundowanej właśnie przy katedrze poznańskiej szkoły, dostał w 1518 r. (ib., nr 11650). W tym samym celu pozwolił mu król 1519 r. wykupić wieś Kurza w p. kal. od Abrahama Giżyckiego (ib., nr 12252). T. r. wspólnie z bratem Mikołajem, wojewodą poznańskim, otrzymał wieś Kunkowo z folwarkiem Starczewo prawem dziedzicznym, podczas gdy dotąd obaj oni trzymali je w sumie 1.600 grz. (ib., 3167). Bratu temu Mikołajowi w 1513 r. dał połowę miasta Lubranca i wsi: Kunkowa Wola, Kalny Redecz, Kazomy, Żydowo, Wrzosowo w p. brzeskim i Bicz w p. radziejowskim (ib., ne 10419). Wspólnie z tym bratem założył w 1518 r. potwierdzoną przez króla 5 V t. r. ordynację składającą się x następujących dóbr: Lubraniec Wielki i Mały, Kalny Redecz, Kunkowa Wola, Kazomy, Krowice, Siemionowo, Kwilino, Janiszewo, Żydowo, Wrzosowo, Przyborowo, Biernacice, Bicz, Biskupice, Chodów, Wiewierze, Psary, Szczecin w p. brzeskim, radziejowskim, łęczyckim i przedeckim (ib., nr 2786). Dziedziczenie owej ordynacji miało następować w ściśle określonej kolejności: 1) Potomstwo męskie Mikołaja, wojewody poznańskiego (córki wojewody miały otrzymać tylko posagi, po 500 zł węg. każda), 2) Potomkowie Tomasza, starośty piotrkowskiego, 3) Potomkowie ojca tego Tomasza, Bernarda z Biernacic, kasztelana brzeskiego, 4) Potomkowie Laskarego z Biernacic, 5) Potomkowie Adama Świerczynskeigo, wiodącego się z Lubranca, 6) Potomkowie Jana Feliksa z Paniowa" (Boniecki).Biskup Jan przyjął do swego herbu wyjednując u króla nobilitację kilku osób. I tak w 1504 r. wspólnie z bratem Mikołajem oraz Feliksem z Paniowa, ks. Stanisława ze Strzelec, kanonika skalmierskiego (MRPS III, nr 1461). Potem już sam w 1508 r. pokojowca swego Stanisława z Bochni (ib. IV, nr 8972), a w 1511 r. Łukasza z Ciechanowa (ib., nr 1141) - Dworzaczek ( Monografia Lubrańskich)

1431 (Nr. 865) 1513G. Jan Leszczyński, podkomorzy kaliski, ręczy MD Mikołajowi z Lubrańca, wojewodzie poznańskiemu za ks. Jana z Lubrańca, bpa poznańskiego, iż całą wieś Gicz w pow. radziejow. za 500 zł. w. wojewodzie wiecz. sprzeda (f. 297v)

4142 (Nr. 1392) 1517G D. Andrzej z Oporowa, klan łęczycki, 1/2 cła brzeskiego za 1.750 zł. w. X. Janowi (z Lubrańca) bpowi pozn. i jego spadkob. leg. wyd. (f. 182)

"Ród Godziębów w średniowiecznej Polsce, studium genealogiczne" - Jan Pakulski