Genealogia

Stefan Kęszycki1664

Imię i nazwisko
Stefan Kęszycki
Nazwisko
Kęszycki
Imiona
Stefan
ŚlubHelena ChełkowskaZobacz rodzinę
przed 1648

Śmierć żonyHelena Chełkowska
przed 1664 (w dniu śmierci)

Śmierć przed 1664

Notatka

1076 (Nr. 172) 1647Adam ojciec, Tomasz S. J., Jan, Chryzostom i Wojciech Dobrzycy, ss., z ol. Elżb. Dobczyńskiej zrodzeni, pw. Marjannie Spławskiej wd. po Samuelu Czyżewskim cyw. +-ym, oraz Annie, Jadwidze i Magdalenie Cz. Cz. jej córkom, pp., oraz Katarzynie Suchorzewskiej wd. po ol. And. Chelkowskim, Helenie ż Stefana Kęsickiego i Annie p. Chelkowskim, tegoż ol. Andrzeja córkom, Baltazarowi ojcu, Stanisławowi, Janowi, Kazimierzowi, Annie, Katarzynie, Elżbiecie Gądkowskim, dzieciom tegoż Baltazara z ol. Anny Borzysławskiej, Antoniemu Czyżewskiemu i Helenie Zbierskiej małżonkom, (f. 844)

10936 (Nr. 1423) 1648Stef. Kęsicki, s. o. Jakuba K., ż. Helenie Chełkowskiej c. o. And. Ch. z Kat. Suchorzewskiej, zap. pos. 1.500 złp. (f. 423)

8620 (Nr. 82) 1651Władysł. Małachowski, s. o. Piotra M., całe cz. dziedz. Małachowa Górnego, które ol. ojciec od ol. Jana M. Gosława nabył, a sobie przypadłe w dziale z br. rodz. Ludwikiem M. Stefanowi Kęsickiemu, s. o. Jak. K., zast. za 1. 000 złp. (f. 435v). Helena Chełkowska, ż. Stef. K. (f. 436v)

3282 (Nr. 63) 1664Zygmunt Zelęcki, podsędek zs. poznański, x. Melchjor Sliwiński paroch kazimierski, i Jerzy Chelkowski, s. o. Andrzeja Ch. z ol. Anny Zelęckiej, i Władysław Chelk. s. o. Mikołaja, w im. sw. i Andrzeja Chelk. brata swego rodz. oraz Anny i Teresy Kęszyckich, cc. ol. Stef. K. z ol. Heleny Chełk. jako ich op. i Seweryn Goliński w Teresy Chełk. żony swej i Jan Paxynski w Anny Ch. żony swej im., jako ol. Katarzyny Ujejskiej i Anny Zelęckiej, ol. Piotra Z. z ol. Katarzyny Ujejskiej córki, oraz Doroty ż. Prokopa Doleckiego Krystyny i Zofji Zelęckich przodków swych spadkobiercy, kwitują Kazimierza Radomickiego klana kalisk., ol. Hieronima wdy inowrocł. syna, i ol. Marcina R. sty wschow. brata rodz. z 500 zł., które ol. Dobrogost Ujejski Katarzynie U. nepotce swej jako dług zapisał był (f. 657)