Ignacy MierzewskiWiek: 73 lata1726–1799
- Imię i nazwisko
- Ignacy Mierzewski
- Nazwisko
- Mierzewski
- Imiona
- Ignacy
Urodziny | ok. 1726 |
Ślub rodzica | Maciej Mierzewski — Ewa PorajPstrokońska — Zobacz rodzinę przed 1741 (Wiek 15 lat) |
Śmierć ojca | Maciej Mierzewski 1741 (Wiek 15 lat) |
Śmierć brata | Stanisław Mierzewski 1747 (Wiek 21 lat) |
Ślub | Nepomucena (Nepomucena Teodora Magdalena) Niegolewska — Zobacz rodzinę 27 kwietnia 1788 (Wiek 62 lata) |
Śmierć | 4 lipca 1799 (Wiek 73 lata) |
Rodzice |
ojciec |
Maciej Mierzewski Urodziny: 1690 Śmierć: 1741 |
Ślub: przed 1719 — |
|
brat |
Stanisław Mierzewski Śmierć: 1747 |
probant |
Ignacy Mierzewski Urodziny: ok. 1726 Śmierć: 4 lipca 1799 — Kokorzyn |
Rodzina ojca z: Ewa PorajPstrokońska |
ojciec |
Maciej Mierzewski Urodziny: 1690 Śmierć: 1741 |
macocha |
Ewa PorajPstrokońska Śmierć: 1748 |
Ślub: przed 1741 — |
Rodzina z Nepomucena (Nepomucena Teodora Magdalena) Niegolewska |
probant |
Ignacy Mierzewski Urodziny: ok. 1726 Śmierć: 4 lipca 1799 — Kokorzyn |
żona |
Nepomucena (Nepomucena Teodora Magdalena) Niegolewska Urodziny: 19 marca 1765 — Pobiedziska Śmierć: 26 listopada 1811 — Poznań |
Ślub: 27 kwietnia 1788 — Pobiedziska |
Notatka | herbu Leszczyc, wojski: Kalisz, wojski mniejszy: Kalisz 1786-, wojski większy: Kalisz 1787- Ignacy, syn Macieja i Potockiej, ur. ok. 1726 r., mianowany 1786 r. wojskim mniejszym kaliskim (wiadomość z 7/I., G. Warsz., nr 2), zaś w r. 1787 wojskim większym kaliskim (wiadomość z 14/XI., ib). Komisarz cywilno-wojskowy pow. kościańskiego i ziemi wschowskiej 1790 r. (LB Wilkowo Pol.). Wymieniony wraz z rodzeństwem w r. 1740 jako współspadkobierca zmarłej matki (I. Kon. 77 k. 190v). Uzyskawszy z działów braterskich 1746.17/XI. r. części w Osieczy i Barłogach, już w r. 1747 odprzedał te dobra bratu Stanisławowi (P. 1288 k. 158v; I. Kon. 78 s. 60). Posesor w r. 1777 Dębna i Biezdziadowa (Py. 158 k. 537v), a w r. 1788 Kokorzyna i Godziszewa (Kośc. 335 k. 189). Od Jana, kapitana regimentu pieszego, i Adama, braci Zaidliców, kupił 1787.2/IX. r. dobra Jasień i Baranowo w p. kośc. Były te dobra tak bardzo obdłużone, że, kiedy je 1789.25/VI. r. odprzedawał Pawłowi Kurcewskiemu, burgrabiemu grodzkiemu poznańskiemu, za tytuł własności, ponad sumę długów, wziął jedynie 5.720 złp. (P. 1366 k. 465). Dostał z dóbr pojezuickich w dziedzictwo Siekierki Wielkie i Małe, które za konsenstem Komisji Edukacyjnej z 1787.17/XII. r. cedował w r. 1788 Antoniemu Kowalskiemu, również tytułem dziedzictwa (P. 1365 k. 30v). Od Jana Baltazara Szlichtinka, wedle kontraktu z 1792.28/II. r., kupił w r. 1793 za 8.800 zł. część Godziszewa w p. kośc. (Kośc. 337 k. 89). Do końca życia nazywany posesorem (dziedzicem?) Kokorzyna, gdzie też i umarł 1799.4/VII. r., mając lat 73, został pochowany w Kościanie u Bernardynów (LM Kościan). Jego żoną była zaślubiona w Pobiedziskach 1788.27/IV. r. Nepomucena Niegolewska, córka Andrzeja, chorążego poznańskiego i starosty pobiedziskiego, z Anny Skaławskiej (LC Pobiedziska; Kośc. 335 k. 195). T. r. Ignacy skwitował swą owdowiałą teściową z 20.000 złp. posagu i 3.000 złp. w wyprawie (P. 1365 k. 551v) i zaraz dał żonie na tę sumę oprawę na połowie swych dóbr (P. 1375 k. 337). Felicjana Niegolewskiego w r. 1790 skwitował z sumy 5.000 złp., stanowiącej resztę posagu żony (P. 1367 k. 342). Umarła ona w Poznaniu 1811.26/XI. r. w wieku lat 59 (LM Św. Maria Magdal., Pozn.). - Dworzaczek |