Władysław Aleksander ŁubieńskiWiek: 63 lata1703–1767
- Imię i nazwisko
- Władysław Aleksander Łubieński
- Nazwisko
- Łubieński
- Imiona
- Władysław Aleksander
Urodziny | 11 listopada 1703 |
Śmierć dziadka ojczystego | Maciej Łubieński przed 1705 (Wiek 13 miesięcy) |
Urodziny brata | Florian Łubieński ok. 1705 (Wiek 13 miesięcy) |
Śmierć babci ojczystej | Teresa Radolińska po 1704 (Wiek 51 dni) |
Śmierć ojca | Maciej Łubieński 1710 (Wiek 6 lat) |
Śmierć matki | Marianna z Romiszowic Stokowska przed 1719 (Wiek 15 lat) |
Śmierć brata | Florian Łubieński 28 września 1760 (Wiek 56 lat) |
Śmierć siostry | Gertruda Łubieńska przed 1764 (Wiek 60 lat) |
Śmierć | 21 czerwca 1767 (Wiek 63 lata) |
Rodzice |
ojciec |
Maciej Łubieński Śmierć: 1710 |
matka |
Marianna z Romiszowic Stokowska Śmierć: przed 1719 |
siostra |
Gertruda Łubieńska Śmierć: przed 1764 |
probant |
Władysław Aleksander Łubieński Urodziny: 11 listopada 1703 — Kalinowa Śmierć: 21 czerwca 1767 — Warszawa |
2 lata młodszy brat |
Florian Łubieński Urodziny: ok. 1705 Śmierć: 28 września 1760 |
Notatka | herbu Pomian, pisarz wielki koronny: koronny 1742-, opat: Paradyż 1748-, arcybiskup: Lwów 1757-, arcybiskup: Gniezno 1759- ur. 11-go Listopada 1703 r. w Kalinowej, poświęcił się stanowi duchownemu i szybko w godnościach postępował. Kustosz łęczycki, kanonik gnieźnieński, proboszcz infułat łaski 1726 r., scholastyk krakowski 1730 r., dziekan gnieźnieński 1742 r., pisarz wielki koronny 1742 r., opat paradyski 1748 r., kustosz sandomierski 1752 r., arcybiskup lwowski 1757 r., arcybiskup gnieźnieński 1759 r., kawaler orderów: Orła Białego 1757 r. i Ś-go Stanisława 1765 r., otrzymał chorągiew hussarską 1764 r., umarł 20-go Czerwca 1767 roku. Ogromnym nakładem odbudował spaloną katedrę gnieźnieńską, przeważnie swojemi funduszami, założył drukarnię w Łowiczu, zacny, pobożny, dobroczynny, gorliwy w spełnianiu obowiązków, znalazł czas na napisanie po polsku ogólnej geografii, którą chwali bardzo Bartoszewicz. W polityce jako prymas i interrex, dał się powodować Młodziejowskiemu, górującemu nad nim rozumem i przebiegłością. W testamencie, po za fundacjami pobożnemi, nie wielkie tylko sumy pozostawił rodzinie. Władysław (Władysław Aleksander), prymas Polski, syn Macieja i Stokowskiej, ur. w Iwanowicach 1703.1/XI. r., kanonik kijowski w r. 1721 (I. Kon. 75 k. 243), kanonik metropolitalny gnieźnieński w r. 1726, proboszcz-infułat łaski w r. 1728, scholastyk krakowski w r. 1730, dziekan gnieźnieński w r. 1742, t. r. pisarz wielki koronny, opat komendatoryjny paradyski w r. 1748, kustosz sandomierski w r. 1752, mianowany 1757.27/XI. r., arcybiskupem lwowskim, odprawił ingres do Lwowa 1758.3/VIII. r. i tegoż dnia otrzymał order Orła Białego, arcybiskupem gnieźnieńskim mianowany 1759.11/III. r., ingres odbył w maju, kawaler ord. Św. Stanisława w r. 1765. Obok brata Floriana dziedzic Kalinowej, skwitowany wraz z nim w r. 1721 przez siostrę Taczanowską z 9.800 złp. z dóbr macierzystych (I. Kon. 75 k. 243). Współspadkobierca w r. 1753 stryja Aleksandra, kasztelana gnieźnieńskiego (I. Kal. 196/198 k. 183v). Zmarł w Warszawie 1767.21/VI. r. (P. S. B.; Boniecki). Spadek po nim dostał się spadkobiercom zarówno po bracie Florianie jak i po siostrze Taczanowskiej (I. Kon. 80 k. 284v). - Rafał Bogusławski |