Genealogia

herbu Zaremba, skarbnik gnieźnieński 1336, stolnik gnieźnieźnieński 1340, kasztelan nakielski 1344-1346, kasztelan gnieźnieński 1348-1353, wojewoda kaliski 1353, zabity 1354

https://pl.wikipedia.org/wiki/Beniamin_z_Uzarzewa

Beniamin urodził się w XIV wieku w Wielkopolsce, w polskiej rodzinie rycerskiej herbu Zaremba, jako najmłodszy syn wojewody poznańskiego Sędziwoja z Jarocina. W 1319 po postępowaniu spadkowym, przejął wraz innymi Zarembami spadek po stryjecznym bracie Sędziwoju z Janowca. W 1325 przeprowadził z bratem Filipem z Jarocina podział rodzinnych włości i zaczął pisać się z Kołdrąbia lub Uzarzewa. Beniamin był związany z dworem Kazimierza Wielkiego, szybko awansował, w 1336 był skarbnikiem gnieźnieńskim, następnie stolnikiem gnieźnieńskim (1340), w latach 1344-1346 pełnił urząd kasztelana nakielskiego a w latach 1348-1353 był kasztelanem gnieźnieńskim. Poprzez ślub z Wichną z rodu Borkowiców, dziedziczką Sierakowa, córką wojewody poznańskiego Przybysława herbu Napiwon, znacznie powiększył swój majątek. W 1348 Beniamin był w świcie królewskiej podczas rokowań Kazimierza Wielkiego z margrabią brandenburskim Ludwikiem Bawarskim we Wronkach. Podczas konfederacji rycerstwa wielkopolskiego nie przystąpił do buntu, mimo że konfederatom przewodził jego szwagier Maciej Borkowic i wśród nich znajdowali się inni Zarembowie m.in jego bratanek Beniamin z Jarocina. W 1353 został mianowany wojewodą kaliskim, po zmarłym Mikołaju z Biechowa. W 1354 prowadził rozmowy z przywódcami konfederacji, podczas których został zabity. Mord ten doprowadził do otwartej wojny stronnictw w Wielkopolsce. Z małżeństwa z Wichną, która jeszcze w 1400 mieszkała w Sierakowie, dzieci: syn Sędziwój z Janowca oraz córki Katarzyna i Małgorzata. Bibliografia Janusz Bieniak, Beniamin z Uzarzewa [w] Wielkopolski Słownik Biograficzny, Warszawa – Poznań 1983, s.47-48.

Słownik historyczno-geograficzny ziem Polskich w Średniowieczu http://www.slownik.ihpan.edu.pl/ Tablica Sierakowskich herbu Nałęcz