Genealogia

herbu Sulima, chorąży większy łęczycki 1434 r., starosta łęczycki 1447-1451 r., podkomorzy łęczycki 1454 r.,wojewoda łęczycki 1454 r., starosta kruszwicki 1464 r.

Przodek wszystkich późniejszych Oporowskich - Dworzaczek

Piotr z Oporowa, syn Mikołaja i Krystyny ze Służewa, chorąży większy łęczycki przed 27 II 1434 r., starosta łęczycki między IX 1447 r. i III 1448, był nim do r. 1451 lub 1452, podkomorzy łęczycki w r. 1450, starosta arcybiskupiego klucza Łowickiego, wojewoda łęczycki II 1454 r., starosta kruszwicki już 1464 r. Od Stanisława z Pleszewa w r. 1451 dostał część Kościelca w p. kaliskim (P. 1381 k. 25). Król wziąwszy od niego 500 fl. dał mu 27 VIII 1447 r. w administrację wieś Doninów (MRPSum. I 10). Pozwolił braciom z Brudzewa w r. 1462 wykupić z jego rąk miasto Kowale (ib. 871). Piotr od swych braci skupił części Oporowa i w r. 1453 był już jedynym patronem tamtejszego kościoła. Umarł w r. 1467, między 20 VII a 20 VIII, zapewne w końcu lipca. Jego żoną była N. Chrząstowska. Synowie: Andrzej, Jan i Mikołaj (P. S. B.). Jak się zdaje, córką jego była Zofia, żona Bartłomieja Koźmińskiego, kasztelana kaliskiego. - Dworzaczek

195 (Nr. 1381) 1451N. Stanisław z Pleszewa część swą Kościelca wsi w p. kalis. MD. Piotrowi z Oporowa podkomorzemu i staroście łęczyck. daje (f. 25)