Poraj

147 (Rel. C. Posnan. T. 635) 1790Wyrok Trybunału w Piotrkowie z dn. czwartku przed świętą Katarzyną, wzgl. 1789. 19/XI. Sprawa między Anzelmem Pomorskim, Ignacym Żelisławskim, majorem wojsk koron. i Marianną z Obarzankowskich małżonków. Przewielebnym Adamem Obarzankowskim kanonikiem łęczyckim, Maciejem Obarz. Janem Władysławem 2-ga imion Czachurskim, Tadeuszem Krzyżanowskim, tegoż imienia Baranowskim, Janem, Apolonią małżonką Wojciecha Borkowskiego, bratem i siostrą między sobą rodzonymi Borkami, Franciszkiem i Marianną Pawła Kułakowskiego, Teresą, Makowieckiego małżonkami, bratem i siostrami między sobą rodzonymi Petrzykowskimi, Ludwiką ze Sławoszewskich, małżonką Remigiana Cywińskiego wzgl. małżonkami, Władysławem Czachurskim Antonim i Nepomuceną z Obarzankowskich małżonków Mańkowskich, Adamem Wasilkowskim Maksymilianem Mielżyńskim, najwyższym pisarzem koronnym (supremus Regni notarius), pozwany przez Aleksego Jasińskiego Janem Ośmiałowskim, starostą bobrownickim, wezwanym przez Pawła Gostkowskiego. Wielebnym Zgromadzeniem Gostyńskim św. Filipa Nareusza przewielebnym Wojciechem Ławickim i całym zgromadzeniem szamotulskim, pozwanych przez Anzelma Pomorskiego, gminę miasta Rawicz wezwaną przez Aleks. Jasieńskiego. Sprawa toczy się przeciwko staroście ośmiałowskiemu o to, że uzyskawszy od JKM przywilej prawem kaduka, obalił prawa sukcesorów do spadku po zm. Michale Obarzankowskim, jako osobie pochodzenia nieszlacheckiego i całą fortunę przejął na rzecz swoją, co się stało za interwencją Anzelma Pomorskiego, podkomorzego J. K. Mości. Prawo kaduka oparto na fałszywych zeznaniach jakoby rodzina Obarzankowskich, a w szczególności zm. Michał Obarz. pochodzi od kowala gnieźnienskiego Marcina Obwarzanki, którego dokument urzędu scabinalis z r. 1610 przedstawiono. Również dokumenty opłat skarbowych od r. 1615 do 1626, świadczących o tym że Marcin Obwarzanka był kowalem, dalej pokwitowanie tegoż honesti Marcina Obwarzanki, kowala z r. 1618 na rzecz przeoryszy konwentu św. Klary. Syn tegoż Marcina kowala Stanisław Obarzankowski w r. 1650 we wtorek po niedzieli Lactare w grodzie radomskim w umowie między Andrzejem Jerzykowskim z jednej a Janem i Marcinem Ziemnickimi oraz urodzonym Stanisławem Obarzankowskim, zm. urodz. Marcina Obarzankowskiego syna sporządzonej występuje. Umowa ta została uznana w grodzie kruszwickim we wtorek po piędziesiątnicy r. 1654, a następnie przez zm. Michała Obarzankowskiego r. 1753, we wtorek przed św. Macinem zarestowana w grodzie kruszwickim, co jednak nie daje żadnego dowodu pochodzenia ze stanu szlacheckiego. Kiedy zaś Kaźmierz Obarzankowski przy rejestrowaniu tranzakcji pierwszej 1695 w poniedziałek po przewodniej niedz. w sądzie poznańskim, drugiej zaś w r. 1687 w poniedziałek po św. Małgorzacie tamże, trzeciej w aktach sądu kapturowego w tymże grodzie Poznań, w poniedziałek po św. Wawrzyńcu 1697 r. rozmaicie się zgłaszał jako syn Wawrzyńca, albo też Stanisława Obarzankowskiego a wreszcie stwierdzał że nie zna imienia ojca i że nie posiada dziedzictwa. Toteż dobra Gostyń nabyte przez tegoż Kaźmierza Ob. w 1697 od Adama Barakowskiego nigdy nie były dziedzicznymi dobrami jego ani jego sukcesorów wzgl. zm. Michała Obarz. tegoż Kazimierza przez Wojciecha, wnuka. W procesie z urodzonymi Łukomskim i Płaczkowskim r. 1702 w sprawie bezprawnego noszenia tytułu szlachectwa przez Kaźmierza Obarz. zakończyły się w ten sposób, że Łukomski zeznał że nie kwestjonuje szlachectwa Obarzankowskiego, podobnie i Płaczkowski, bez żadnych innych dowodów i autentycznych dokumentów na szlachectwo Kaźm. Ob. co stało się podstawą dla uznania Wojciecha Ob. a również Michała Obarzankowskich za nie pochodzących ze stanu szlacheckiego. Sukcesorowie Michała Ob. przedstawiają następujące dokumenty, przedewszystkiem co do Marcina Obarzank. i Zuzanny Dłuskiej jego małżonki: Pełnomocnictwo gen. Solgostowskiego do występowania w sprawach sądowych na nobiles: Marcina Obarz. Szymona Siemiadowicza i Jakuba Pizanowskiego, we środę po św. Mateuszu w grodzie radomskim 1628. - Akt dożywocia 1635 czwartek przed świętem Narodzenia N. P. M. sporządzony przez tegoż nob. Marcina Obarz. dla nob. Zuzanny Dłuskiej, małżonki, co do wszelkich dóbr dziedzicznych i wierzytelności, uczyniony w grodzie radomskim. Akt Marcjana Obarzankowskiego, współcześnie żyjącego z Marcinem Ob. sporządzony w 1634 r. we wtorek po św. Narodzenia N. P. M. w tymże grodzie radomskim w którym Marcian Ob. zrzeka się wszelkich praw w dobrach dziedzicznych Potworów na rzecz nob. Szpotówny matki i Jana Dunina Wolskich, syna. Dalej akt Stanisława Wawrzyńca gen. Obarzankowskiego małżonka Elżbiety gen. Jerzykowskiej tegoż zaś zm. Marcina syna zawarty we czwartek po niedzieli piędziesiątnicy 1654 w grodzie kruszwickim, w sprawie kontraktu między gen. Janem Ziemnickim, gen. Marcinem Ziemnickim, gen. Andrzejem Jerzykowskiem i gen. Stanisławem Obarzankowskim, zm. gen. Marcina Obarz. syna. Akt ten ze względu na rozproszenie przez Szwedów aktów kruszwickich nie jest w tych aktach do odszukenia, jednak w r. 1753 jest w tych aktach rejestrowany. Pozatym we wtorek nazajutrz po św. Franciszku 1660 w tymże grodzie kruszwickim gen. Bogumiła z Bachornej Woli, 1-o v. gen. Macieja Palędzkiego 2-o v. zm. gen. Adama Wichrowskiego, wdowa zapisuje sumę ośmdziesięciu zł. gen. Elżbiecie Jerzykowskiej, wdowie po zm. Wawrzyńcu gen. Obarzankowskim oraz zrzeczenie się tejże sumy przez gen. Elżbietę Jerzykowską, małżonki zm. gen. Wawrzyńca Obarz. na gen. Andrzeja Jerzykowskiego. Testament zaś Marcina Obwarzanki kowala gnieźnieńskiego, rejestrowany przez niego w aktach w niedzielę przed świętem św. Katarzyny r. 1630 w aktach grodu (civitatis) gnieźnieńskiego, zatwierdzonego też przez officium (urząd) adwokacki tegoż testamentu w r. 1631 we wtorek po św. Agnieszce dowodzącego, że wyż. wymieniony zmarł bezpotomnie. W ten sposób ustalono pochodzenie gen. Marcina Obarzankowskiego i syna jego Stanisława oraz Elżbiety Jerzykowskiej małżonki jego, pochodzenie zaś Kaźmierza od tegoż Stanisława wzgl. Wawrzyńca Obarz. z wyż. wym. Elżbietą Jerzykowską potwierdza się licznymi tranzakcjami jako to: Pokwitowanie gen. Kaźmierza Obarz. syna gen. Stanisława Ob. ze sumy posażnej z dóbr macierzystych gen. Teresy Wierzbinskiej, jego małżonki w grodzie pozn. w poniedziałek po św. Małgorzacie 1687 a także w tymże akcie, tegoż gen. Kaźmierza Obarz. syna zm. gen. Stanisława Obarz. naznaczający Jana Franciszka Jerzykowskiego burgrabię i regenta grodzkiego pozn. wuja swojego rodz. plenipotentem do podejmowania sum należnych mu, z przeniesienia tej plenipotencji na gen. Tomasza Goreckiego w grodzie pozn. w poniedziałek po niedzieli przewodniej r. 1695 do podjęcia sumy 80 złp. gen. Elżbiety Jerzykowskiej, 1-o v. zm. Wawrzyńca Obarz. 2-o v. gen. Andrzeja Kępalskiego, 3-o v. Wojciecha Pruszyńskiego małżonką zapisanej przez gen. Palędzką, a odstąpiona przez tąże Pruszyńską gen. Goreckiemu, na rzecz gen. Kaźmierza Obarz. zm. Wawrzyńca Obarz. z Elżbietą Jerzykowską w pierwszym małż., oraz Marcina Pruszyńskiego w ostatnim małż. wyż. wspomn. Elżbiety Jerzykowskiej spłodzonych synów. W tymże akcie pokwitowanie tychże Kaźm. Obarz. i Marcina Prusz. braci przyrodnich (uterinorum) z pewnego ręcznego skryptu między zm. gen. Elżbietą Jerzykowską, ostatnio Pruszyńską z jednej, a tymże gen. Goreckim z drugiej strony zawartego dn. w poniedziałek po św. Wawrzyńcu w aktach sądów kapturowych w grodzie pozn. gen. Adama Baranowskiego dóbr Gostoń w wojew. kaliskim, pow. gnieźnieńs. położonych za sumę 9. 700 złp. oddanych przez gen. Kaźmierza Obarz. zm. Stanisława syna gen. Andrzejowi i Kaźmierzowi Baranowskim. Następuje wyliczenie szeregu aktów z których ważniejsze: (k. 204)