Poraj

Józef z Lubieńca NiemojewskiWiek: 69 lat17691839

Imię i nazwisko
Józef z Lubieńca Niemojewski
Nazwisko
Niemojewski
Imiona
Józef z Lubieńca
Urodziny 4 lipca 1769

Śmierć siostryElżbieta Franciszka z Lubieńca Niemojewska
22 października 1772 (Wiek 3 lata)
Śmierć matkiElżbieta Bojanowska
20 marca 1778 (Wiek 8 lat)
Śmierć siostryWiktoria z Lubieńca Niemojewska
po 1791 (Wiek 21 lat)

ŚlubJulianna Konkordia KlugZobacz rodzinę
18 maja 1793 (Wiek 23 lata)
Urodziny córki
1.
Antonina (Antonina Katarzyna Sieneńska) z Lubieńca Niemojewska
5 maja 1794 (Wiek 24 lata)
Śmierć ojcaAntoni z Lubieńca Niemojewski
28 kwietnia 1797 (Wiek 27 lat)
Urodziny syna
2.
Józef Kalasanty z Lubieńca Niemojewski
1799 (Wiek 29 lat)

Urodziny syna
3.
Emil (Emil Wilhelm) z Lubieńca Niemojewski
26 kwietnia 1801 (Wiek 31 lat)

Urodziny syna
4.
Stanisław Kamil Antoni z Lubieńca Niemojewski
1803 (Wiek 33 lata)

Urodziny syna
5.
Feliks z Lubieńca z Lubieńca Niemojewski
1824 (Wiek 54 lata)

Śmierć 1839 (Wiek 69 lat)

Rodzice - Zobacz rodzinę
ojciec
matka
Ślub: przed 1768
siostra
starsza siostra
18 miesięcy
probant
Rodzina z Julianna Konkordia Klug - Zobacz rodzinę
probant
żona
Ślub: 18 maja 1793Poznań, kosciol ewangelicki Sw. Krzyza
syn
córka
6 lat
syn
2 lata
syn
3 lata
syn
22 lata
syn

Notatka

herbu Rola, rotmistrz: kawaleria narodowa, szef, porucznik: wojsko pruskie 1790-, generał major: milicja poznańska 1794-, generał brygady 1806-

Porucznik wojsk pruskich w r. 1790, rotmistrz w 1-ej brygadzie Kawalerii Narodowej, generał-major milicji poznańskiej 1794.9/VIII. r. brał udział w powstaniu wielkopolskim. Emigrował do Francji, zaocznie skazany w Prusach na dożywotnie więzienie i konfiskatę dóbr (1795.19/IX. r.). Szef 3-go batalionu Legii. Uzyskał amnestię i w r. 1798 wrócił do kraju. Mianowany 1806.18/XI. r. w randze generała brygady komendanta departamentu poznańskiego, a w czerwcu 1807 r. Komisja Rządząca przywróciła mu skonfiskowane przez Prusaków dobra. W koncu sierpnia 1807 r. przydzielony do 2-ej legii gen. Zajączka. Komendant departamentu łomżyńskiego, miał tam w r. 1809 wniecić powstanie, ale został przeniesiony na komendanta twierdzy Serock. Był potem komendantem departamentu lubelskiego. W r. 1812 dowidził 15 brygadę jazdy w 1 dywizji kawalerii lekkiej. Ranny pod Ostrowem. Po Lipsku dowodził 2 kompanią polskiej gwardii honorowej, złożoną z oficerów. Wrócił z wojskiem polskim do kraju i podał się do dymisji.

Wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim w r. 1837 z synami Stanisławem i Feliksem. Umarł w Rokietnicy 1839.16/VII. r., pochowany w Świdziebnej koło Rypina (P. S. B.). Zaślubił w Poznaniu w kościele ewangelickim Św. Krzyża 1793.18/V. r. Juliannę Konkordię Klug (LC Św. Krzyż, Pozn., dyssyd), córkę Jana Jakuba, bankiera poznańskiego.