Genealogia

herbu Nowina

Mielżyńscy odziedziczywszy Brudzewo, poczęli się pisać z tej wsi.

Mikołaj, syn Jana i Brudzewskiej, wspominany, jak już widzieliśmy, od r. 1483, miał w r. 1499 jako dziedzic w Małym Ruchocinie termin ze strony Anny Węgierskiej, żony Stanisława Bierzglińskiego (G. 24 k. 45). Dał w r. 1509 Janowi Łążeckiemu dwa puste łany w Ruchocinku i dopłatę 600 grz., biorąc od niego w zamian całe wsie Przecław i Kąpiel wraz z częścią jeziora w Przecławiu oraz prawo bliższości do wsi Szyszłowo w p. gnieźn. (P. 786 s. 91). Miał w r. 1511 płacić winę, bo nie stanął z pozwu Wisława (Wyszka) Łążeckiego z Izdebna o wygnanie z połowy Szyszłowa (P. 865 k. 78v). Od Mikołaja Szyszłowskiego w r. 1511 kupił za 20 grz. jego część w Szyszłowie (ib. s. 302), zaś jedocześnie od Wojciecha Budzisławskiego nabył za 24 grz. część w Zbyszewie p. gnieźn. (ib.). Inną część w tym Zbyszewie sprzedał mu wtedy wyderkafem za 20 grz. Aleksy Budzisławski (G. 25 k. 188v). Zapewne mniejwięcej w tym samym czasie od Wyszka z Izdebna nabył część boru w Szyszłowie (G. 335a k. 20v). Dzieciom swym, Piotrowi i Małgorzacie, w r. 1518 sprzedał wyderkafem za 800 zł. wsie Kąpiel, Przecław i część Szyszłowa (P. 1392 k. 198). Wiekowo sprzedał t. r. za 200 grz. i 130 zł. węg. siostrzeńcom swym, ks. Piotrowi, plebanowi w Piotrkowie, Jakubowi i Szymonowi Noteskim, dziedzicom w Piotrkowie (ib. k. 249). Od Jana Małachowskiego t. r. kupił wyderkafem za 20 grz. dwa półłanki w Kołaczkowie p. gnieźn. (G. 335a k. 45). Od swego brata, ks. Stanisława, jak również od ks. Piotra Noteskiego w r. 1521 kupił za 300 grz. całe Wiekowo Wielkie p. gnieźń. (P. 1392 k. 405). Skwitowany w r. 1528 z dóbr rodzicielskich w mieście Mielżynie i we wsiach Lipe, Wiekowo, Ruchocinko, Kąpiel, Przecław i Szyszłowo, przez Małgorzatę, córkę swoją z pierwszej żony, małżonkę Marcina Przylepskiego (P. 871 k. 208v). Od Mikołaja Wiekowskiego w r. 1530 kupił za 50 grz. jego części ojczyste oraz przezyski na Wiekowie Mniejszym (G. 335a k. 131). Nie żył już w r. 1534, kiedy synowie jego, Piotr, Wojciech, Stanisław i Łukasz, bracia niedzielni, występując jako spadkobiercy ojca, składali oświadczenie Maciejowi Lewinowi, dziedzicowi w Górze Wilczyno, w sprawie ich poddanego z Ruchocinka (G. 262 k. 151). W sprzeczności z tym pozostaje zobowiązanie, które w r. 1535 miał dać Mikołajowi mąż jego córki Barbary, Stanisław Sławianowski, iż stawi ją do ziemstwa gnieźnieńskiego dla skwitowania ojca z dóbr ojczystych i macierzystych (ib. k. 276v). Czyżby w którymś z tych dwóch zeznań pomylona była data? Żoną Mikołaja była w r. 1501 Katarzyna Pakoscka, córka Andrzeja, kasztelana rypińskiego, obok sióstr współdziedziczka części w mieście Pakość i we wsiach przyległych w powiatach gnieźn. i kcyń. (P. 1389 k. 153v). Pozywła ona w r. 1504 Macieja Pakośckiego o poranienie jej w Pakości (G. 24 k. 256). Druga żona Mikołaja to Róża Brudzewska, córka Stanisława Kiełcza Brudzewskiego, której w r. 1509 zobowiązał się oprawić 100 grz. posagu (G. 19 k. 104v). Na częściach Mielżyna i Lipek (Lipego?) oprawił jej w r. 1513 posag 250 grz. (P. 786 k. 3899v). Ponowinie w r. 1519 dokonał oprawy jej posagu, tym razem w wysokości 250 grz., na częściach miasta Mielżyna oraz wsi Lipe i Ruchocino Małe (P. 1392 k. 271v), ona zaś skwitowała go z poprzedniej oprawy 250 grz. (P. 867 k. 70v. Jeszcze raz ten posag 450 grz. oprawił jej w r. 1533, teraz na połowie miasta czyli wsi Mielżyn i na całej wsi Lipe (G. 335a k. 166v). Z pierwszego małżeństwa był syn Piotr i córka Małgorzata, w r. 1528 żona Marcina Przylepskiego, zmarła między r. 1565 a 1584. Z drugiej synowie: Wojciech, Stanisław i Łukasz. O tym Stanisławie słyszymy po raz ostatni w r. 1537 (P. 1394 k. 146v), chyba więc zmarł krótko potem, a w każdyma razie nie żył już w r. 1544 (G. 335a k. 299). Z córek z drugiej żony, Dorota była w latach 1531-1538 żoną Fryderyka Mierzewskiego, nie żyła już w r. 1558. Barbara, w latach 1533-1539 żona Stanisława Kiersza Sławianowskiego, nie żyła już w r. 1551, on zmarł przed r. 1558. Teofila (Bogumiła), w latach 1545-1554 żona Wojciecha Lubstowskiego. Wreszcie Małgorzata, w r. 1548 za Wojciechem Trzebuchowskim z pow. radziejowskiego, nie żyjącym już w r. 1554 była 2-o v. w r. 1556 żoną Sebastiana Ponętowskiego z pow. łęczyckiego, wdowa w r. 1578, żyła jeszcze 1586 r. - Dworzaczek