Genealogia

herbu Prawdzic, kalwinka

37023 (Górka k. Łobżenicy - bernardyni)Andrzej Krotoski, kalwin (!!), dostał poł. Łobżenicy od pani Zofii Łobżeńskiej wdowy 1468 w zamian za inne dobra. Potem nabył poł. Luchowa od p. Macieja Smoguleckiego, drugą poł. miasta Łobżenicy i Luchowa 1470. gdzie rozgościwszy się kalwinizmem zaraził zaraził Łobżenicę. Ten Jędrzej Krotoski, potem kasztelan inowrocławski, syna Jana ożenił z Potulicką i dobra łobżenickie synowi rezygnował. Ona wkrótce zmarła bezpotomnie, a Jan niedługo potem ożenił się z kalwinką Latalską, ta para kalwińska niszczyła wiarę katolicką, Farę odebrała i kościół Św. Anny, wygnawszy oo. Augustianów. Farę trzymali do 1621. Mieli syna Jana i córkę Urszulę zamężną Rostworowską. Po śmierci Latalskiej, zostawszy wojewodą, ożenił się 3-o v. z Urszulą z Ostroroga kalwinką. Z niej dwóch synów. Sam umarł i leży w Farze. Wdowa rządziła się, póki synowie nie dorośli, a gdy dorośli wyprawiła ich do cudzych krajów, a Łobżenicę trzymała arendą od syna Andrzeja. Kościół w Górce spaliła. Po jej śmierci syn Andrzej dobra swe odebrał i był wrogiem wiary. W obronie miejsca św. wystąpił Krzysztof Kościelecki, klan inowrocł., strosta nakielski z Głupczyna 1595 r. Andrzej Krotoski potem przestał szkodzić Górce. Ożenił się z Dorotą Uchańską, wojewodzianką, bełską, katoliczką, która bywała w kościele w Luchowie. Spłodziwszy córkę, on + 1621, a Krzysztof Kościelecki + 1626. Potem protegował miejsce Zygmunt Raczyński,sędzia nakielski, wyniósł się z Krainy pod Bydgoszcz i tam +, wdowa żyła do r. 1695 r.