Poraj

herbu Ostoja

Antoni Onufry Bogusławski - syn Jakóba Bogusławskiego. Urodzony ok. 1760 r. Ożenił się z Salomeą, córką Franciszka Bobowskiego i Marianny z Bielskich właścicieli dóbr Sienkielów. Państwo Bogusławscy początkowo mieszkają w Żelisławiu, majątku, który w części prawdopodobnie dzierżawią od Ignacego i Apolonii Bleszyńskich w tym czasie właścicieli Żelisławia. Majątek rozległy, wraz z osadami:Wojcice, Janowice, Dębiniec, Zaborów i Sarny miał 75 domów w części murowanych i 540 mieszkańców. Na obszarze Żelisławia były wówczas2 młyny, wiatrak, cegielnia, karczma, 3 sklepy. Mieszkało tam 5 szewców, 2 płócienników, 2 stolarzy, 2 sitarzy, 2 bednarzy, kowal i ślusarz. W wieku XVIII wieś ta należała do Bartochowskich. W Żelisławiu przychodzą na świat Bogusławskim dzieci: Jan, Ignacy Napoleon, Petronella i prawdopodobnie Antoni Jan. Tam w 1806 r. umiera będąc niemowlęciem Jan - pierworodny Antoniego i Salomei. W latach dwudziestych XIX w. państwo Bogusławscy stają się właścicielami dóbr Bronowice Strzęboszewice (parafia Brzeziny) w obwodzie rawskim. Majątek dość duży, bo liczący 550 mórg ziemi dworskiej, (dla porównania ziemi włościańskiej w Bronowicach było zaledwie 41 mórg, przypadających na 14 rodzin chłopskich). W owych czasach wraz z kolonistami w majątku mieszkało ok. 250 osób. W roku 1835 Antoni Onufry Bogusławski już nie żyje, a Salomea wraz z dziećmi mieszka w Łasku. Tam jej syn Ignacy Napoleon jest wikarym, a córka Petronella wychodzi za mąż za Walentego Otockiego. Jeszcze tego roku Salomea wraz z synem Antonim i swym bratem Ignacym Bobowskim (liczącym wówczas 86 lat), przenosi się do Mierzyna, gdzie jej syn Ignacy Napoleon został właśnie proboszczem. Salomea zmarła 25 grudnia 1855 r. o godzinie ósmej rano. Pochowana została na cmentarzu w Mierzynie.