Poraj

herbu Ostoja, chorąży Wojsk Koronnych, asesor sejmiku sieradzkiego

Franciszek , Jakób , Ignacy, Elzbieta i Barbara Boguslawscy-dzieci Andrzeja Boguslawskiego (dziedzica Sulislawic) i Katarzyny z Gorzyńskich. Przyszli na świat w pierwszej dekadzieXVIII w. Wspomnieni został i przez Seweryna hr. Uruskiego w "Herbarzu szlachty polskiej - Rodzina" jako synowie Andrzeja.Franciszek i Jakób prawdopodobnie dziedziczyli po ojcu w Kaliskiem, bowiem ich potomkowie pozostał i w tych okolicach,bedac właścicielami licznych dóbr., Franciszek miał zone Anne z Jankowskich i z nia syna Maksymiliana. Druga żona byla Anna Pruszkowska.,

Parę słów o sejmiku elekcyjnym, odbytym w Sieradzu 29 grudnia 1761 r. Tego dnia szlachta zebrała się w stolicy województwa by dokonać elekcji czterech kandydatów na najwyższy urząd ziemski – podkomorzego. Zwołanie sejmiku spowodowała śmierć, 14 grudnia 1761 r. podkomorzego sieradzkiego Marcina Walewskiego, który piastował ten urząd od 1750 r. Zanim doszło do obrad i głosowania, Sieradzanie dokonali wyboru marszałka sejmiku, którym został Wojciech Łubieński i jego asesorów, czyli wice-marszałków, którymi zostali: Sebastian Sulimierski i nasz Franciszek Bogusławski. Sejmiki szlacheckie były kluczowym elementem struktury władzy w Rzeczpospolitej, były jak ogniwa, z których składał się łańcuch, zarządzający Państwem i stanowiący o wszystkich sprawach w kraju. Oprócz zwykłych sejmików ziemskich, poprzedzających sejmy walne, zwoływano sejmiki relacyjne, na których posłowie zdawali sprawę z tego, co zdarzyło się na sejmie, sejmiki deputackie, na których obierano deputatów do trybunału, sejmiki ekonomiczne czyli gospodarcze i sejmiki elekcyjne, na których obierano po czterech kandydatów na wakujący urząd ziemski, z których król zatwierdzał jednego. Sejmiki były dla braci szlacheckiej swego rodzaju świętem a uczestnictwo w nich traktowano jak obywatelski obowiązek i sposobność do wymiany poglądów oraz uzyskania wiedzy o stanie państwa i polityki. Szlachta tłumnie zajeżdżała na miejsce obrad. Gwar, ruch, rewia kolorów strojów mieszczan, ziemiaństwa i gawiedzi zwiastowały niecodzienne zdarzenia. Zgromadzona szlachta wybierała spośród najbardziej godnych zaufania i szacunku przedstawicieli swego stanu marszałka i asesorów sejmiku. Po wyborze władz sejmikowych zapraszano do koła szlacheckiego na obrady najznamienitszych przedstawicieli Rodów z województwa. Dla Franciszka Bogusławskiego i jego rodziny musiał to być wyjątkowy dzień w życiu. Tego dnia bowiem Franciszek Bogusławski stanął u boku marszałka na szczycie władzy (w pewnym sensie) w województwie i znalazł się w centrum uwagi. Na zmianę z Łubieńskim i Sulimierskim przewodniczył obradom, prezentował kandydatów na urząd podkomorzego i sprawował kontrole nad przebiegiem głosowania. Nie przypadkowo szlachta wybrała go asesorem gdyż, jak sądzę żywa wciąż była pamięć jego ojca Andrzeja, instygatora Trybunału Koronnego, regenta i komornika granicznego sieradzkiego. Na zakończenie sejmiku podliczono głosy, ogłoszono nazwiska wybranych kandydatów i sporządzono pismo do króla Augusta III, który poparł kandydaturę Tomasza Błeszyńskiego i nominował go do objęcia urzędu. Franciszek Bogusławski niewątpliwie miał znaczący wpływ na elekcję swego krewnego Błeszyńskiego, który o Bogusławskich nie zapomniał mianując jednym z komorników granicznych syna Franciszka – Ludwika Bogusławskiego. Na zakończenie przypomnę tylko, iż marszałek wspomnianego wyżej sejmiku w Sieradzu – Wojciech Łubieński miał ciotkę Katarzynę Łubieńską, żonę Jacka Pruszkowskiego. Katarzyna i Jacek Pruszkowscy byli dziadkami Anny Pruszkowskiej, drugiej żony Franciszka Bogusławskiego. Ponadto Katarzyna Łubieńska i Jacek Pruszkowscy byli rodzicami Andrzeja Pruszkowskiego ożenionego z Joanną Morawską, siostrą Józefa Morawskiego, dziadka Wiktorii Morawskiej, żony naszego Ignacego Bogusławskiego. Przypomnę także, iż Wojciech Łubieński miał stryja Aleksandra, ożenionego z Anną z Wężyków, która była siostrą przyrodnią znanego nam Józefa Wężyka, drugiego męża Katarzyny z Gorzyńskich 1v. Bogusławskiej. Anna z Wężyków Łubieńska i Józef Wężyk byli dziećmi Rafała Wężyka, miecznika dobrzyńskiego. Anna zrodziła się z matki Klary Ossolińskiej a Józef z Agnieszki Otwinowskiej. Związki rodzinne Bogusławskich z Łubieńskimi były dość mocne. Wiadomo z różnych źródeł, że kuzyn wspomnianego wyżej Wojciecha Łubieńskiego – Antoni, starosta wągłczewski był mężem Krystyny z Bogusławskich, prawdopodobnie córki Franciszka Bogusławskiego.Powyższe informacje mamy dzięki pomocy nieocenionego dr Kuleckiego z W-wy i wielu innym źródłom, które uporczywie i niestrudzenie badam. - Rafal Boguslawski

5508 (Nr. 177) 1740X. Ignacy Ścibor Bogusławski, s. o. And. S. B. komornika zs. sieradz. z Kat. Gorzeńskiej 1-o v. zrodz. (to jej 1-o v. plent swego brata str. Franciszka, brat młod. Jakuba, Elżbiety i Barbary, sióstr swych rodz., kwit. Antoniego Mycielskiego klana sieradz., s. ol. Aleksandra M. wdy sieradz. z skryptu danego ol. ojcu 1701 (p. 434)

6272 (Nr. 196/198) 1754Anna Jankowska, c. o. Jana i Barbary J. J., wdowa po ol. Ludwiku Poniatowkskim, 2-o v. ż. Franciszka Bogusławskiego, w tow. Anton. Skorzewskiego dz-a Mącznik (f. 85)

7449 (Nr. 220) 1780Franciszek Bogusławski, s. o. Andrzeja B. z ol. Kat. Gorzyńskiej, mąż Anny Pruszkowskiej, c. o. Jakuba Pr. z ol. Marianny Wolickiej, nepotki ol. Hjacynta Pr. z Kat. Lubienskiej (f. 2)