Poraj

herbu Ostoja

Ignacy Napoleon Bogusławski - syn Antoniego Onufrego i Salomei małżonków Bogusławskich. Urodzony dnia 5 lipca 1807 r. w Żelisławiu (parafia Blaszki). Rodzicami jego chrzestnymi byli Ignacy Błeszyński i Apolonia z Grodzkich Błeszyńska, właściciele dóbr Żelisław. Ignacy dorastał w okresie klęski Napoleona Bonaparte na wschodzie i upadku Księstwa Warszawskiego. Utworzenie Królestwa Polskiego jako części (z ograniczoną autonomią) imperium rosyjskiego nie wróżyło młodemu szlachcicowi, obywatelowi Królestwa, świetlanej przyszłości. Będąc wrażliwym chłopcem, żywo reagującym na ogólnonarodowy stan przygnębienia, Ignacy odnajduje w sobie powołanie kapłańskie i w roku 1831 mając lat 24 zostaje wyświęcony. Cztery lata jest wikarym w Łasku, gdzie w 1835 r. daje ślub swojej siostrze Petronelli z Walentym Otockim, dziedzicem majątku Korczew. Jeszcze tego roku zostaje proboszczem parafii w Mierzynie. Kościół tamtejszy wedle tradycji założony został wkrótce po rozszerzeniu chrześcijaństwa w Polsce. Wspomina go Długosz (I, 286 i 290). Pierwotny kościół stanowiło obecne prezbiterium, do którego dziedzice wsi Mierscy herbu Jelita przybudowali około 1600 r. murowaną nawę. Ta nawa w 1825 r. zawaliła się, skutkiem czego wzniesiono nową nawę z cegły. Konsekracja odbyła się w roku 1835. Do parafii Mierzyńskiej w początkach XVI w. należały wsie; Bryszki, Rajsko Wielkie i Małe, Lubien (Lubyn), Tunawa, Żerochowa, Daniszewice, Cieszanowice i Szczepanowice, a dziesięcinę pobierano aż z okolic Łowicza i Brzezin. O starożytności osady w Mierzynie świadczyć mogą wykopaliska z roku 1881. Znaleziono tam wówczas ponad 400 srebrnych monet z drugiej pół. XIV w., głównie półgroszy koronnych Kazimierza Wielkiego. Ksiądz Ignacy po śmierci swojej siostry Petronelli, wdowy po Walentym Otockim w roku 1846, wolą Rady Familijnej zostaje głównym opiekunem jej nieletnich dzieci. Dziewięć lat później Ignacy wraz z bratem Antonim Janem Bogusławskim odkupują części majątku Korczew od Józefa Turczynowicza właściciela dóbr ziemskich Dobiecin za łączną kwotę 3137 rubli srebrem w celu ocalenia majątku Otockich przed rozdrobnieniem i w odpowiedniej chwili przekazać go dzieciom nieżyjącej Petronelli Otockiej. Józef Turczynowicz rok wcześniej kupił części Korczewa od Józefy Otockiej, córki Franciszka Otockiego. Po upływie trzech lat bracia Ignacy i Antoni Bogusławscy odstępują części Korczewa pełnoletniemu już Wenantemu Otockiemu, który aby spłacić obu wujów zaciągnął pożyczkę w Towarzystwie Kredytowym Ziemskim w 1858 r. Okres Powstania Styczniowego to czas wzmożonej i szczególnej roli Kościoła w życiu społeczeństwa polskiego. Księża czynnie włączali się do powstania, odprawiając msze polowe, organizując pomoc medyczną, udzielając się w konspiracji, często będąc przywódcami oddziałów zbrojnych. Nie inaczej działał ksiądz Ignacy Bogusławski. Jeszcze dzisiaj po 137 latach mieszkańcy Mierzyna opowiadają jak powstańcy po mszy szykując się do walki ostrzyli szable i kosy na stopniach kapliczki Matki Bożej koło kościoła, pozostawiając głębokie, wyraźnie widoczne wyżłobienia. Ignacy pozostał na probostwie w Mierzynie do końca swoich dni. Zmarł 11 sierpnia 1882 r. mając lat 75.