Poraj

Tadeusz Józefat BogusławskiWiek: 92 lata18991992

Imię i nazwisko
Tadeusz Józefat Bogusławski
Nazwisko
Bogusławski
Imiona
Tadeusz Józefat
Urodziny 4 lipca 1899
Śmierć brataWojciech Bogusławski
1899
Urodziny siostryHalina Julia Bogusławska
13 lutego 1901 (Wiek 19 miesięcy)
Urodziny brataWładysław Bogusławski
1902 (Wiek 2 lata)

Urodziny brataJan Bogusławski
1904 (Wiek 4 lata)
Urodziny siostryMaria Stanisława Bogusławska
7 lipca 1906 (Wiek 7 lat)
Śmierć dziadka ojczystegoWładysław Wicenty Bogusławski
1921 (Wiek 21 lat)
Śmierć babci ojczystejJózefa Skotnicka
1921 (Wiek 21 lat)
ŚlubJanina PruszyńskaZobacz rodzinę
1927 (Wiek 27 lat)
Urodziny syna
1.
Włodzimierz Bogusławski
5 września 1929 (Wiek 30 lat)
Urodziny syna
2.
Wiesław Dariusz Bogusławski
1930 (Wiek 30 lat)
Śmierć ojcaStanisław Bogusławski
1936 (Wiek 36 lat)
Śmierć brataJan Bogusławski
1939 (Wiek 39 lat)
Śmierć brataWładysław Bogusławski
1945 (Wiek 45 lat)

Ślub dzieckaWłodzimierz BogusławskiMaria WójcikZobacz rodzinę
1952 (Wiek 52 lata)
Śmierć matkiAnna Maria Lochman
1953 (Wiek 53 lata)

Ślub dzieckaWiesław Dariusz BogusławskiLongina SzlachcicZobacz rodzinę
1955 (Wiek 55 lat)
Śmierć żonyJanina Pruszyńska
13 marca 1978 (Wiek 78 lat)
Śmierć brataStefan Bogusławski
1978 (Wiek 78 lat)
Śmierć siostryZofia Bronisława Bogusławska
1981 (Wiek 81 lat)
Śmierć siostryHalina Julia Bogusławska
1986 (Wiek 86 lat)
Śmierć 1992 (Wiek 92 lata)
Rodzice - Zobacz rodzinę
ojciec
matka
starsza siostra
2 lata
starszy brat
3 lata
starszy brat
22 miesiące
probant
19 miesięcy
młodsza siostra
23 miesiące
młodszy brat
3 lata
młodszy brat
3 lata
młodsza siostra
Rodzina z Janina Pruszyńska - Zobacz rodzinę
probant
żona
Ślub: 1927Poddębice
3 lata
syn
16 miesięcy
syn

Notatka

herbu Ostoja

Tadeusz Józefat Bogusławski ur. 4 lipca 1899 r. w Wilkowicach. Przed 1918 r. był uczniem gimnazjum Mickiewicza w Warszawie , gdzie należał do POW .W 1918 r brał udział w rozbrajaniu Niemców .Mając 19 lat wstąpił na ochotnika do formujących się wojsk J.Piłsudskiego i w barwach IV Pułku Ułanów Jazłowieckich uczestniczył w wojnie bolszewickiej Brał udział w zdobywaniu Wilna (4 szwadron,,4 Pułk Ułanów J.) i ofensywie na wschód ,aż nad Berezynę. Potem odwrót i udział w bitwie zwanej " Cudem nad Wisłą ". Walczył pod Mińskiem Litewskim w 1919 r. Cudem uniknął śmierci lub niewoli. Jadąc konno niespodziewanie został otoczony przez bolszewików. Celowali do niego z karabinów. Najbliższego bolszewika ( trzymającego za uzdę konia ) uderzył szablą i uciekł .Strzelano za nim .Trafiono jedynie konia.. Przedzierając się przez zasieki z drutu kolczastego, zwichnął rękę. W takim stanie przyjechał na ślub siostry Haliny w sierpniu 1919 r. W 1920 brał udział w koncentracji dywizji kawalerii w ok.Sochaczewa-pod dowództwem gen.Kosteckiego.Przeprawieni przez Wisłę koło Wyszkowa ,natarli na prawe skrzydło armii Gaja . Zaatakowano wtedy bolszewików zupełnie nieprzygotowanych do obrony,podczas przerwy i posiłku.Mogli ich rozbić i zagarnąć tabory - nie zrobili tego.Gaj uszedł do Prus Wschodnich.Zdaniem Tadeusza gen. Kostecki zawiódł. Ciekawostką jest to ,że w rozpoznaniu i "wytropieniu " wroga uczestniczył Tadeusz, za co dostał Krzyż Walecznych. Dodatkową nagrodą był wyjazd z meldunkiem dla Piłsudskiego do Belwederu . Zameldował osobiście. Brał udział w zdobywaniu Wilna . Skończył Państwową Szkołę Gospodarstwa Wiejskiego w Cieszynie-23.02.1925 r. W 1927 r. zawarł związek małżeński z Janiną z Ursyn Pruszyńskich h.Rawicz (panna na niedzwiedziu). Do 1931(32) r. instruktor rolny w Łęczycy. Po krótkim pobycie w Wilkowicach, administruje w Sarnowie. Po śmierci ojca - 1936 r.- przenosi się z rodziną do Wilkowic, którymi zarządza do wojny.Dobrze gospodaruje. Spłaca powstałe wcześniej długi (ojciec podpisał weksle na działalność społecznikowską). Nie zostaje właścicielem majątku (współwłasność z rodzeństwem). W 1939 r. idzie na ochotnika do wojska.Bierze udział w obronie Warszawy w szeregach 1 Pułku Szwoleżerów im. marszałka Piłsudskiego. Jeniec oflagu II C w Woldenbergu (dzisiejszy Dobiegniew).Miał nr obozowy 591.Kończy drugi fakultet-historię , zaliczając egzaminy u współwiężniów - wykładowców uniwersytetów. Przed końcem wojny zostaje ewakuowany do Murnau i wyzwolony przez armię amerykańską. 1.01.1946 r awansuje na porucznika kawalerii na podstawie rozkazu Gen.Dyw. T.Bora-Komorowskiego w Londynie.. Po powrocie do kraju w 1946 r. pracuje w wielu Państwowych Gospodarstwach Rolnych na terenach odzyskanych: Krokowa, Łebunia, Małoszyce, Bałoszyce, Gajewo, Bałcyny, Gierzwałd itd. W 1970 r. z żoną przeprowadzają się do Częstochowy. Umiera 18.11.1992 r. Pochowany na cmentarzu -Kule w Częstochowie.