Tadeusz Józefat BogusławskiWiek: 92 lata1899–1992
- Imię i nazwisko
- Tadeusz Józefat Bogusławski
- Nazwisko
- Bogusławski
- Imiona
- Tadeusz Józefat
Rodzice |
ojciec |
Stanisław Bogusławski Urodziny: 1864 Śmierć: 1936 — Wilkowice |
matka |
Anna Maria Lochman Urodziny: 1876 Śmierć: 1953 |
starsza siostra |
Zofia Bronisława Bogusławska Urodziny: 1894 — Wilkowice Śmierć: 1981 — Gdynia |
2 lata starszy brat |
Wojciech Bogusławski Urodziny: 1895 — Wilkowice Śmierć: 1899 — Wilkowice |
3 lata starszy brat |
Stefan Bogusławski Urodziny: 2 września 1897 — Wilkowice Śmierć: 1978 — London |
22 miesiące probant |
Tadeusz Józefat Bogusławski Urodziny: 4 lipca 1899 — Wilkowice Śmierć: 1992 — Częstochowa |
19 miesięcy młodsza siostra |
Halina Julia Bogusławska Urodziny: 13 lutego 1901 — Wilkowice Śmierć: 1986 — Warszawa |
23 miesiące młodszy brat |
Władysław Bogusławski Urodziny: 1902 Śmierć: 1945 |
3 lata młodszy brat |
Jan Bogusławski Urodziny: 1904 — Wilkowice Śmierć: 1939 — Gdynia |
3 lata młodsza siostra |
Maria Stanisława Bogusławska Urodziny: 7 lipca 1906 — Wilkowice Śmierć: 22 września 1994 — Warszawa |
Rodzina z Janina Pruszyńska |
probant |
Tadeusz Józefat Bogusławski Urodziny: 4 lipca 1899 — Wilkowice Śmierć: 1992 — Częstochowa |
żona |
Janina Pruszyńska Urodziny: 23 czerwca 1905 — Werchniaczka na Wolyniu Śmierć: 13 marca 1978 — Częstochowa |
Ślub: 1927 — Poddębice |
|
3 lata syn |
Włodzimierz Bogusławski Urodziny: 5 września 1929 — Poddębice |
16 miesięcy syn |
Wiesław Dariusz Bogusławski Urodziny: 1930 — Poddębice |
Notatka | herbu Ostoja Tadeusz Józefat Bogusławski ur. 4 lipca 1899 r. w Wilkowicach. Przed 1918 r. był uczniem gimnazjum Mickiewicza w Warszawie , gdzie należał do POW .W 1918 r brał udział w rozbrajaniu Niemców .Mając 19 lat wstąpił na ochotnika do formujących się wojsk J.Piłsudskiego i w barwach IV Pułku Ułanów Jazłowieckich uczestniczył w wojnie bolszewickiej Brał udział w zdobywaniu Wilna (4 szwadron,,4 Pułk Ułanów J.) i ofensywie na wschód ,aż nad Berezynę. Potem odwrót i udział w bitwie zwanej " Cudem nad Wisłą ". Walczył pod Mińskiem Litewskim w 1919 r. Cudem uniknął śmierci lub niewoli. Jadąc konno niespodziewanie został otoczony przez bolszewików. Celowali do niego z karabinów. Najbliższego bolszewika ( trzymającego za uzdę konia ) uderzył szablą i uciekł .Strzelano za nim .Trafiono jedynie konia.. Przedzierając się przez zasieki z drutu kolczastego, zwichnął rękę. W takim stanie przyjechał na ślub siostry Haliny w sierpniu 1919 r. W 1920 brał udział w koncentracji dywizji kawalerii w ok.Sochaczewa-pod dowództwem gen.Kosteckiego.Przeprawieni przez Wisłę koło Wyszkowa ,natarli na prawe skrzydło armii Gaja . Zaatakowano wtedy bolszewików zupełnie nieprzygotowanych do obrony,podczas przerwy i posiłku.Mogli ich rozbić i zagarnąć tabory - nie zrobili tego.Gaj uszedł do Prus Wschodnich.Zdaniem Tadeusza gen. Kostecki zawiódł. Ciekawostką jest to ,że w rozpoznaniu i "wytropieniu " wroga uczestniczył Tadeusz, za co dostał Krzyż Walecznych. Dodatkową nagrodą był wyjazd z meldunkiem dla Piłsudskiego do Belwederu . Zameldował osobiście. Brał udział w zdobywaniu Wilna . Skończył Państwową Szkołę Gospodarstwa Wiejskiego w Cieszynie-23.02.1925 r. W 1927 r. zawarł związek małżeński z Janiną z Ursyn Pruszyńskich h.Rawicz (panna na niedzwiedziu). Do 1931(32) r. instruktor rolny w Łęczycy. Po krótkim pobycie w Wilkowicach, administruje w Sarnowie. Po śmierci ojca - 1936 r.- przenosi się z rodziną do Wilkowic, którymi zarządza do wojny.Dobrze gospodaruje. Spłaca powstałe wcześniej długi (ojciec podpisał weksle na działalność społecznikowską). Nie zostaje właścicielem majątku (współwłasność z rodzeństwem). W 1939 r. idzie na ochotnika do wojska.Bierze udział w obronie Warszawy w szeregach 1 Pułku Szwoleżerów im. marszałka Piłsudskiego. Jeniec oflagu II C w Woldenbergu (dzisiejszy Dobiegniew).Miał nr obozowy 591.Kończy drugi fakultet-historię , zaliczając egzaminy u współwiężniów - wykładowców uniwersytetów. Przed końcem wojny zostaje ewakuowany do Murnau i wyzwolony przez armię amerykańską. 1.01.1946 r awansuje na porucznika kawalerii na podstawie rozkazu Gen.Dyw. T.Bora-Komorowskiego w Londynie.. Po powrocie do kraju w 1946 r. pracuje w wielu Państwowych Gospodarstwach Rolnych na terenach odzyskanych: Krokowa, Łebunia, Małoszyce, Bałoszyce, Gajewo, Bałcyny, Gierzwałd itd. W 1970 r. z żoną przeprowadzają się do Częstochowy. Umiera 18.11.1992 r. Pochowany na cmentarzu -Kule w Częstochowie. |