Genealogia

słynny malarz, - lewicowe poglądy, w 1939 r. wyjeżdża z żoną do Rosji, po wojnie wraca do Warszawy i zostaje słynnym malarzem

Linke, Bronisław Wojciech (ur. 1906 Dorpat, zm. 1962 Warszawa)Malarz, rysownik, grafik, członek Loży Wolnomalarskiej i Czapki Frygijskiej. Studiował w Szkołach Przemysłu Artystycznego w Bydgoszczy oraz Krakowie (1922-23 i 1924-26) i w warszawskiej SSP (1927-31), gdzie był uczniem T.Pruszkowskiego i M.Kotarbińskiego. Uprawiał grafikę użytkową, zamieszczał rysunki (głównie satyry polityczne i obyczajowe) w "Szpilkach", "Dzienniku Ludowym" i "Tygodniku Robotniczym". Jego prace malarskie prezentują podobną postawę ideową. Artysta występował za ich pośrednictwem przeciwko obłudzie kultury mieszczańskiej, kultowi pieniądza, biurokracji, protestował przeciwko okrucieństwom wojny i ogólnej dehumanizacji ery techniki. W indywidualnym, ekspresyjnym stylu łączył precyzję obserwacji z myśleniem metaforycznym i elementami surrealizmu, dosadność i brutalność ze swoistym liryzmem. Sztuka jego była z założenia antyestetyczna, szokująca i ostra, by w ten sposób dogłębniej poruszyć widza, zmusić go do zastanowienia się nad przekazywanymi mu myślami. Po wojnie artysta kontynuował współpracę z prasą, wykonał szereg cykli rysunkowych poświęconych walce z faszyzmem i rasizmem, krytyce społecznej, a także będących symbolicznym wizerunkiem zniszczenia i przetrwania Warszawy czy też ostrzeżeniem przed zagładą atomową.

BRONISŁAW WOJCIECH LINKE (1906 - 1962) Studiował w krakowskiej SPA oraz warszawskiej ASP. Malarz, rysownik, członek grup artystycznych "Loża Wolnomularska" i "Czapka Frygijska" Debiutował w "Szpilkach" w 1936 r., z którymi współpracował. Ponadto rysował do "Dziennika Ludowego", "Nowego Życia", "Sygnałów", "Tygodnia Robotnika". Wydał dwie teki swoich prac: "Podżegaczom wojennym mówimy Nie" (1951) oraz "Kamienie krzyczą" ze wstępem M. Dąbrowskiej (1959).

Linke Bronisław Wojciech (1906-1962), polski malarz, rysownik, uczeń H. Uziembly w Krakowie, T. Pruszkowskiego i M. Kotarbińskiego w Warszawie. Twórczość o charakterze demaskatorskim, ekspresjonistycznym, nieraz agresywna w formie, stanowi "osobistą rozprawę ze światem" i jest wynikiem wrażliwości na wszelkie okrucieństwo i nikczemność współczesnego świata. Doskonały warsztat techniczny, oparty na akwareli połączonej z gwaszem , kredką, tuszem, ołówkiem. Tytuły prac m.in.: Biała głowa (1962), Ustka - morze (1952-1954), Wypadek kolejowy (1931), Rzeźnik (1931), Skąpiec (1931), Morze krwi (1952), cykl Wojna, Autobus (1959-1961).