Genealogia

Działał w Parafii Ew-Augsburskiej w Kielcach. Dyrektor banku w Łowiczu. Urodził się 26 listopada 1889 roku w Rypinie( obecnie województwo kujawsko - pomorskie, a dawniej toruńskie ). Jego matką była Angielka - Foaunes Peace. 24 czerwca 1909 roku ukończył w Kielcach Szkołę Handlową. Swoje zainteresowania handlem kontynuował na studiach w Niemczech. 7 maja 1912 roku ukończył Wyższa Szkołę Handlową w Koloni. Zaraz po studiach rozpoczął prace zawodową. I tak początkowo w latach 1912 - 1914 w oddziale banku w Zawierciu, potem został skierowany do Częstochowy do miejscowego oddziału banku. W latach I wojny światowej ( 1914 - 1917 ) został zatrudniony jako nauczyciel przedmiotów związanych z handlem i pokrewnych w Szkole Handlowej w Kielcach. Od roku 1917 pracował w znanej firmie Ł.J. Borkowski S. A, a następnie od 1919 roku w Lublinie w Polskiej Centrali Handlowej. W tym samym roku od 1 lutego do 30 maja podjął też pracę w Banku Ziemi Polskiej w Lublinie, a wkrótce potem w Zamościu. Różnorodność podejmowanych prac, fachowość i nabyte w związku z tym doświadczenie sprawiło, że został dyrektorem oddziału Banku kredytowego w Świętochłowicach ( 1 wrzesień 1924 rok ), wkrótce potem był także dyrektorem oddziału Banku dla Handlu i Przemysłu w Tarnowskich Górach. W roku 1928 ponownie los rzucił go do Częstochowy. Od 2 stycznia został zatrudniony w Oddziale Częstochowskim Banku Handlowego. W roku 1936 został prokurentem oraz naczelnym buchalterem oddziału i zastępcą dyrektora banku. W tym okresie charytatywnie prowadził księgowość w Gimnazjum im. H. Sienkiewicza w Częstochowie. W gimnazjum tym przez pewien okres wykładał też matematykę. Swoją bogatą wiedzą w zakresie bankowości i handlu wspomagał Ligę Morską i Kolonialną, której był także członkiem zarządu. W czasie wojny wraz z żonę zorganizowali od pierwszych dni okupacji komplety nauczania dla ostatnich dwóch roczników przed maturą. Organizowali także paczki dla więzionych w obozach koncentracyjnych członków rodziny. Był wielkim społecznikiem. Przed II wojna światową i w czasie okupacji pomagał biednym, goszcząc ich często na obiadach w swoim domu, przy ul. Dąbrowskiego 13. Obiady te przygotowywała jego żona Alicja Lembke. Kiedy w 1944 roku w trakcie Powstania Warszawskiego cała grupa rannych powstańców trafiła do Częstochowy, wtedy zaopiekował się nimi. Część z nich przyjął w swoim domu, dla pozostałych szukał w całej Częstochowie możliwości zamieszkania. Potem, gdy się wyleczyli szukał dla nich pracy. Był człowiekiem bardzo wykształconym, władał biegle kilkoma językami ( język angielki nauczyła go jego matka Angielka z pochodzenia ). Znany był jako wielki patriota, jako człowiek, który poświęcał się zawsze dla najuboższych i najbiedniejszych. Zmarł 25 grudnia 1949 roku. Pochowany został na cmentarzu Św. Rocha w Częstochowie.

Burial: Kielce, cm. E-A