Poraj

herbu Kos, pisarka satyryczna

Magdaleny Samozwaniec – to, notabene, pseudonim wymyślony dla niej z okazji publikacji „Na ustach grzechu...”, ale przyjęty jako nazwisko po wsze czasy. Jak wynika ze wspomnień osób cytowanych w książce, córka Magdaleny z pierwszego małżeństwa Teresa Starzewska wyszła za mąż za hrabiego Henryka Zyberka-Platera, który w czasie okupacji kolaborował z Niemcami. Oboje mieli pracować jako zarządcy w posiadłościach czy rezydencji Goeringa, a ona miała być nawet tam pokojówką czy boną. W chwili szczerości Madzia powiedziała siostrze swojego drugiego męża, że Zyberk-Plater „wykorzystał informacje uzyskane od Teresy, wobec czego Niemcy osadzili na Pawiaku jej kuzynkę Zofię Kossak-Szczucką (pisarkę katolicką czynną w podziemiu), która tylko cudem ocalała. Sprawa wyszła na jaw i po wojnie Henryk i Teresa musieli uciekać z kraju”. A tymczasem sama Madzia pracowała dla podziemia. Po wojnie zerwała z córką wszelkie kontakty. Tu mógł oddziaływać czynnik dodatkowy. Pani Małgorzata Darowska-Pulit, dla której Madzia była ciocią, opowiada: „Sympatią Teresy był Zygmunt Niewidowski. Kiedy więc przyszedł do Magdaleny, by prosić o rękę jej córki... z miejsca zakochał się w niedoszłej teściowej. Odbicie, bo chyba tak można to nazwać, narzeczonego spowodowało serię awantur zakończoną straszliwą kłótnią i wyrzuceniem córki z domu”. Ślub Magdaleny i Zygmunta odbył się zaraz po wojnie i było to dobre małżeństwo, mimo że on był od niej o 20 lat młodszy. () - Tekst Zygmunta Broniarka